20 wskazówek Ewagriusza z Pontu pokazujących jak należy się modlić

Ewagriusz z Pontu (ok. 345-399), wychowany w kręgu Bazylego Wielkiego i Grzegorza z Nazjanzu, przeniósł się do Egiptu, do Nitrii, a następnie do osady Cele. Tam spędził 16 lat jako pustelnik, aż do śmierci. Pozostawił szereg traktatów. Nazywano go "filozofem na pustyni".

Przeczytajcie jego 20 wskazówek dotyczących modlitwy:

1. Jeśliby ktoś chciał przygotować kadzidło o dobrym zapachu, winien w jednakowych proporcjach, jak nakazuje Prawo (por. Wj 30,34), zmieszać przezroczystą żywicę drzewa kadzidłowego, kasję, onyks i żywicę. Symbolizują one cztery cnoty. Ilekroć są one w pełni rozwinięte, a każda z nich - równa pozostałym, umysłu nie dotknie zguba.

2. Dusza oczyszczona przez wypełnianie przykazań wprowadza do umysłu nienaruszony porządek, czyniąc go zdolnym do przyjęcia stanu, którego szuka.

3. Modlitwa jest obcowaniem umysłu z Bogiem. A w jakim stanie powinien być umysł, aby mógł dążyć ku swemu Panu, bez oglądania się wstecz, i rozmawiać z Nim bez żadnego pośrednika?

4. Skoro Mojżesz, kiedy chciał podejść do krzewu gorejącego na ziemi, był powstrzymywany, aż zdjął sandały z nóg (por. Wj 3,2-5), to dlaczego ty, pragnąc ujrzeć Tego, który przewyższa wszelką myśl i wszystkie zmysły, i chcąc stać się jego rozmówcą, nie miałbyś wyzbyć się wszelkich namiętnych myśli?

5. Nade wszystko módl się o dar łez, abyś przez skruchę zniszczył właściwą twej duszy zatwardziałość, a po wyznaniu - wbrew sobie - nieprawości przed Panem otrzymasz od Niego przebaczenie.

6. Módl się ze łzami skruchy, a każda twoja prośba zostanie wysłuchana. Bowiem Pan twój raduje się bardzo, kiedy przyjmuje modlitwę połączoną ze łzami.

7. Jeżeli na modlitwie wylewasz strumienie łez, nie wynoś się w duchu, jakbyś był lepszy od innych. Otrzymałeś bowiem pomoc dla swojej modlitwy, abyś mógł gorliwie wyznać swoje grzechy i dzięki łzom przypodobać się Panu. Nie obracaj więc w namiętność tego, co jest na nią lekarstwem, abyś nie rozgniewał Tego, który udzielił ci swojej łaski.

8. Wielu, chociaż opłakiwało grzechy, zapomniało o celu, w jakim łzy zostały im dane, i tak w szaleństwie zagubili się.

9. Bądź wytrwały i módl się usilnie; odrzucaj nachodzące cię troski i myśli. Wprowadzają one w zamęt i niepokoją, aby pozbawić cię siły.

10. Ilekroć demony widzą, że jesteś gotów modlić się naprawdę gorliwie, podsuwają ci myśli o różnych, niby koniecznych rzeczach, i co chwila przypominają o nich, poruszając umysł tak, aby ich szukał, a nie znalazłszy - bardzo się smucił i tracił odwagę. Kiedy zaś umysł staje do modlitwy, przywołują mu w pamięci te poszukiwane i wspominane sprawy, aby rozproszony pragnieniem ich poznania, utracił owocną modlitwę.

11. Zabiegaj o to, by w czasie modlitwy twój umysł był głuchy i niemy, a będziesz mógł się modlić.

12. Kiedy nadejdzie pokusa lub jakaś przeciwność i albo rozdrażni cię, albo popchnie do gniewnego odwetu, albo wyrwie ci się jakiś okrzyk, wspomnij na modlitwę i na to, że będziesz z niej osądzony, a owo nieuporządkowane poruszenie w tobie zaraz się uciszy.

13. Wszystko, cokolwiek uczynisz, by wziąć odwet na bracie, który wyrządził ci niesprawiedliwość, w czasie modlitwy stanie się dla ciebie zgorszeniem.

14. Modlitwa wyrasta z łagodności i wolności od gniewu.

15. Modlitwa jest owocem radości i wdzięczności.

16. Modlitwa jest lekarstwem na smutek i zniechęcenie.

17. Idź, sprzedaj to, co masz, i rozdaj ubogim (Mt 19,21), weź swój krzyż i zaprzyj się samego siebie (Mk 10,21), abyś mógł modlić się bez przeszkód.

18. Jeżeli chcesz modlić się jak należy, w każdej chwili zapieraj się siebie, a doznając rozlicznych trudności, rozmyślaj o modlitwie .

19. Nad czymkolwiek trudnym będziesz rozmyślał wytrwale , tego owoc odnajdziesz w czasie modlitwy.

20. Jeżeli chcesz się modlić jak należy, nie zasmucaj duszy - inaczej biegniesz na próżno (por. Flp 2,16).