ks. Maciej Krulak / Wieczernik
Droga ku dojrzałości chrześcijańskiej wiedzie poprzez coraz odważniejsze i szersze dzielenie się swoim osobistym, ale także i wspólnotowym doświadczeniem wiary.
Agnieszka Łysińska / "List"
Pewnej niedzieli moja nastoletnia córka oznajmiła mi, że nie pójdzie na Mszę św. Zapytałam o powód, chociaż spodziewałam się, jaką dostanę odpowiedź. I rzeczywiście usłyszałam: "Bo nie wierzę". Wtedy zadałam jej pytanie: "A skąd wiesz, że nie wierzysz?". To pytanie pozostaje nadal otwarte, a Ola pewnie długo będzie szukać na nie odpowiedzi. Póki co praktyki religijne zawiesiła "aż do odwołania". Gdy pojawiają się wątpliwości, wtedy szuka się potwierdzenia, że Bóg istnieje, nawet jeśli nie można już wierzyć w Niego swoją naiwną, dziecięcą, ufną wiarą.
abp Bruno Forte
Poznanie Pana nikogo nie zwolni z coraz głębszego poszukiwania światła Jego Oblicza, raczej coraz bardziej będzie rozpalać pragnienie oczekiwania - oto dlaczego pragnienie i niepokój poszukiwania zawsze będą nieodłącznie związane z wiarą.
ks. Krzysztof Zimończyk SCJ / "Czas Serca"
Wynagradzamy Twemu Sercu, Maryjo! Nabożeństwo pięciu pierwszych sobót miesiąca.
O. Piotr Jordan Śliwiński OFMcap
Sumienie człowieka jest myśleniem Boga (V. Hugo) - brzmi lirycznie, ale... co to jest?
Tomasz Kot SJ
Sobór Watykański II naucza, że Kościół taką samą czcią otacza Eucharystię jak Pismo Święte. To znaczy, że nie da się zastąpić jednego drugim.
Gdy czytamy Pismo Święte, słowo usłyszane wewnętrznie, w ciszy, zostaje potwierdzone słowem usłyszanym zewnętrznie. I te dwa «słowa» nie są sobie przeciwne. Stają się komplementarne i tworzą całość. Równoważą się nawzajem i umacniają.
Nigdy nie miałem wątpliwości, że Bóg chce uleczyć każdego człowieka z każdej choroby - czy to duchowej, czy psychicznej, czy też fizycznej.
Z ks. abp. Ignacym Tokarczukiem rozmawiał Józef Augustyn SJ.
o. Anselm Grün OSB
W psychologii mówi się dzisiaj o wewnętrznym dziecku, które każdy z nas nosi w sobie. Niemal wszyscy jako dzieci zostaliśmy zranieni albo rozczarowaliśmy się w swym oczekiwaniu bezwarunkowej miłości.
Człowiek zostaje przymuszony (rzadziej otwarcie, częściej na zasadzie wyrafinowanej manipulacji) lub sam decyduje się na to, by zrezygnować z poszukiwania Sensu swojego życia. Nie jest to łatwy sposób istnienia (na zasadniczym głodzie!) Żeby jakoś znosić takie życie bez-Sensu (poznanego i zaakceptowanego), to trzeba sobie sprokurować dwie rzeczy…
ks. Jacek Bolewski SJ
Jesteśmy dziećmi Bożymi. Trzeba to przyjąć osobiście, wysłuchując Ojca, który przez swego Syna zwraca się do mnie: Moje dziecko (Łk 15, 31). Nawrócenie to nic innego, jak osobowe, dogłębne przeżycie tej prawdy: jestem umiłowanym dzieckiem Boga. Tu bije samo serce Dobrej Nowiny: Bóg jest miłością jako Ojciec, który tak nas umiłował, że Syna swego poświęcił, abyśmy przez Niego narodzili się na nowo jako dzieci Boże - w jedności Ducha Świętego. W blasku tej jednej fundamentalnej prawdy rozświetla się wszystko.
W świątecznym (oby) spowolnieniu rytmu życia znajdźmy czas i pozwólmy, by patrzyły na nas oczy Jezusa - Boskiego Dziecięcia. Wpatrujmy się w piękno, które z nich emanuje... I prośmy, byśmy stawali się przy Nim i dzięki Niemu - ufnymi dziećmi Boga Ojca.
Anselm Grün OSB / Krzysztof Globisz
Mistycy mówią nie tylko o wciąż nowych narodzinach jako drodze do nas samych, ale także o narodzinach Boga w duszy ludzkiej. W Boże Narodzenie świętujemy w przyjściu na świat Jezusa również narodziny Boga w naszych sercach. Jeśli Bóg nie narodzi się w nas, pozostaniemy obcymi sami sobie. Angelus Silesius wyraził to w następujący sposób: "Niechby Chrystus po tysiąckroć narodził się w Betlejem, a nie w tobie, ty i tak będziesz na wieczność zgubiony".
Przyszedłem rzucić ogień na ziemię i pragnę tylko tego, aby już zapłonął. (Łk 12, 49)
Bardzo lubię spotkanie Maryi z Elżbietą. Jest w nim tyle radości i pokoju, że kiedy słucha się tej historii, to aż chce się bardziej żyć.
ks. Marian Bendyk
Czy jesteśmy bardziej uczciwi niż rok temu? Czy modlimy się lepiej niż kilka lat temu? Czy jesteśmy dla ludzi bardziej życzliwi i wyrozumiali?
Jakub Kołacz SJ / "Posłaniec Serca Jezusowego"
Zbliżający się czas Bożego Narodzenia, jak co roku, jest dla nas okazją do refleksji nad dobrocią naszego Boga.
Odwieczne Słowo było obecne w Narodzie Wybranym, z którym Bóg zawarł przymierze, ale nawet wtedy zostało odrzucone. "Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli".
Siedemnastego grudnia wchodzimy w drugą część Adwentu: okres bezpośredniego przygotowania do Świąt Bożego Narodzenia. Liturgia rozpoczyna ten czas fragmentem Ewangelii, który dla wielu z nas może się wydać monotonnym i nudnym. W rzeczywistości jednak wskazuje on na bardzo istotne i trudne sprawy, które dotykają coraz więcej współczesnych ludzi.
{{ article.description }}