Grzechem cudzym jest zezwalanie na zło, które ktoś robi. To może być ustawodawca, który zezwala na odbieranie życia

- Winę ma ten, kto nadużył prawa i ten, kto wydał zezwolenie na to nadużycie. Odpowiedzialność w grzechach cudzych ponosi też autorytet albo przełożony, który dał zgodę, wydal decyzję wiedząc, że dokona się jakieś zło - wyjaśniają franciszkanie. 

W nowej serii na kanale "Bez sloganu" prowadzący go franciszkanie, o. Leonard Bielecki i o. Franciszek Chodkowski wyjaśniają, czym są grzechy cudze. 

Czym są grzechy cudze? 

- Grzechy cudze to długi szereg różnych zależności i różnych odpowiedzialności. W zależności do autorytetu trzeba oceniać ich rangę. Wyobrażam sobie taką sytuację , kiedy ktoś staje przed dylematem: będę robił, co mi szef każe, albo on mnie zwyczajnie zwolni. Trzeba wskazać płaszczyznę odpowiedzialności za drugiego człowieka, ale jeśli macie szczegółowe dylematy, zawsze polecam porozmawiać ze spowiednikiem czy znajomym kapłanem, czy kimś zaangażowanym w życie religijne - mówi o. Bielecki.

Gdy szef wydaje zgodę wiedząc, że wydarzy się zło, też za nie odpowiada

Jak dodaje, faktem jest, że jeśli ktoś coś robi źle i szef na to zezwala, wiedząc o tym, wtedy grzech popełnia nie tylko ten, kto robi źle, ale ten, kto zezwala, czyli szef.

Ojciec Chodkowski podkreśla, że takim "szefem" może być także ustawodawca.

- To może być ustawodawca, który zezwala na odbieranie życia - bo odpowiedzialność jest też na tych, którzy takie zezwolenie wydali. I to dotyczy wielu innych aspektów życia, w których pewne osoby uważane za autorytet albo mające wspływ na opinię społeczną swoim słowem przyzwalają, zezwalają na czynienie zła. Ktoś mający odpowiedzialność, władzę, wpływ, jeśli daje takie przyzwolenie, ponosi odpowiedzialność za czyny, które osoby pod wpływem tego zezwolenia popełniają - mówi franciszkanin.

Obejrzyj cały odcinek: 

Źródło: Bez sloganu / YouTube / mł