Kobiecy Wielki Czwartek

Już poprzedzająca Triduum Paschalne Msza Krzyżma jawi nam się jako „męska rzecz w męskim gronie”, podobnie jak (do niedawna) obrzęd obmycia nóg w czasie Mszy Wieczerzy Pańskiej. Czy możemy jednak zapomnieć o kobietach, które w ostatnich chwilach życia Jezusa odegrały istotną rolę?

Wchodząc w tajemnicę Misterium Paschalnego możemy odnieść wrażenie, że jest ona bliższa męskiemu przeżywaniu religijności. Kobieca duchowość stereotypowo odnosząca się do tego co subtelne, rozrzewniające i tkliwe mogłaby stronić od tępego dźwięku młotka wbijającego gwoździe, od powagi ciszy grobu, od pustki otchłani. Już poprzedzająca Triduum Paschalne Msza Krzyżma jawi nam się jako „męska rzecz w męskim gronie”, podobnie jak (do niedawna) obrzęd obmycia nóg w czasie Mszy Wieczerzy Pańskiej. Czy możemy jednak zapomnieć o kobietach, które w ostatnich chwilach życia Jezusa odegrały istotną rolę?

Owszem hierarchiczne kapłaństwo w Kościele katolickim zarezerwowane jest tylko dla jednej płci, jednak również kobiety są włączone w kapłańską misję Chrystusa.

Podczas Mszy Krzyżma, która nie należy jeszcze do Triduum Paschalnego, manifestowana jest jedność Kościoła poprzez ukazanie pełni kapłańskiej władzy biskupa i jedność z nim wszystkich kapłanów. Jednak kapłaństwo Chrystusa nie ogranicza się jedynie do mężczyzn. Owszem hierarchiczne kapłaństwo w Kościele katolickim zarezerwowane jest tylko dla jednej płci, jednak również kobiety są włączone w kapłańską misję Chrystusa. Chrzest daje każdemu, czyli również kobietom, udział w kapłaństwie wspólnym wiernych.

Dekret o apostolstwie świeckich Apostolicam actuositatem wskazuje, że działalność świeckich, zarówno kobiet jak i mężczyzn, jest tak istotna we wspólnotach kościelnych, „że bez niej apostolstwo samych pasterzy nie może zwykle być w pełni skuteczne” (DA 10). Dlatego też świeccy mają przyzwyczaić się do działalności w swych parafiach w ścisłej jedności z kapłanami (DA 10). Sobór wskazuje konkretne zadania, jakich mogą się podejmować kobiety:  „głoszenie nauki chrześcijańskiej, funkcje w pewnych czynnościach liturgicznych, opieka duszpasterska” (DA 24). Chociaż w Wielki Czwartek, jako w dzień ustanowienia sakramentu kapłaństwa, księżom składa się życzenia, to każdy z nas powinien świętować ten dzień jako okazję do pogłębiania swego powołania do udziału w kapłańskiej misji Chrystusa.

Wielki Czwartek, to również dzień ustanowienia Eucharystii. Czy kobiety mogły być świadkami tego wydarzenia? W wieczerzy paschalnej tradycyjnie brały udział kobiety i dzieci. Czy Jezus i Apostołowie odeszli od tego zwyczaju? Kto przygotował paschę? Czy w ostatniej wieczerzy brała udział Matka Jezusa? Ewangelie nie dają nam wprost odpowiedzi na te pytania.

Tradycja, zwłaszcza ta ikonograficzna, bardzo wyraźnie wyryła w naszym postrzeganiu ostatniej paschy Jezusa obraz trzynastu mężczyzn siedzących przy stole nad kawałkiem chleba, przy jednym kielichu. Jednak trudno sobie wyobrazić by tak miała wyglądać paschalna uczta pobożnych Żydów. Warto więc zweryfikować swoje myślenie o Ostatniej Wieczerzy i odnaleźć na niej swoje miejsce… nawet jeśli jest się kobietą.