Porządek w chaosie. Walka o miejsce dla Boga
W życiu duchowym, jak w świątyni, zdarza się, że przestrzeń przeznaczona na modlitwę wypełnia hałas, chaos i nieuporządkowanie. Jezus swoim zdecydowanym działaniem przypomina, że prawdziwe spotkanie z Bogiem wymaga oczyszczenia i odwagi. Czasami musimy zmierzyć się z tym, co zagraca nasze serce - nie tylko w relacji z innymi, ale także w kontaktach z samym sobą. Czy jesteś gotów pozwolić Mu wyrzucić wszystko, co przeszkadza w znalezieniu wewnętrznego pokoju?
Słowo na dziś (22 listopada 2024)
Z ewangelii wg św. Łukasza: Potem wszedł do świątyni i zaczął wyrzucać sprzedających w niej. Mówił do nich: «Napisane jest: Mój dom będzie domem modlitwy, a wy uczyniliście z niego jaskinię zbójców».
I nauczał codziennie w świątyni. Lecz arcykapłani i uczeni w Piśmie oraz przywódcy ludu czyhali na Jego życie. Tylko nie wiedzieli, co by mogli uczynić, cały lud bowiem słuchał Go z zapartym tchem.
Komentarz do Ewangelii (Łk 19,45-48)
Obraz: Jezus wszedł już do Jerozolimy. Oczyma wyobraźni zobaczę, jak wyrzuca sprzedających ze świątyni. Ten krótki fragment pełen jest emocji, przemocy ale i podziwu. Posłucham tego, co Pan mówi. Wczuję się w atmosferę.
Myśl: Bóg mieszkający w świątyni określa warunki tego, czym ona jest. Po grzechu pierworodnym, kłamstwie węża, świątynia jest też skażona. Kuszenie złego sprawia, że i w świątyni był nieprawdziwy obraz Boga, a zarazem początek wszelkiego zła człowieka. Świątynia to także ośrodek władzy ekonomiczno-politycznej. Skarbiec był ważniejszy niż Święte Świętych. Bóg jednak walczy o swój dom. Nie można służyć dwom panom. Bóg „objawia się w słabości Syna Człowieczego”. Ubóstwo i bezinteresowność to nieodzowne cechy głoszenia Ewangelii.
Emocja: Słuchać z zapartym tchem. W ewangelii słuchają tak tylko ludzie prości. Możni i skoncentrowani na sobie stawiają opór Bogu. Ewangelista mówi, że to był lud a nie tłum. Tylko prawdziwy Izrael jest zdolny do słuchania Pana, który idzie na krzyż i widzenia Jego Oblicza.
Wezwanie: Poproszę o łaskę doświadczenia Boga w człowieczeństwie Jezusa. Podziękuję za sakrament pokuty, czas oczyszczenia świątyni ducha ludzkiego.
Zaplanuję sobie czas na rachunek sumienia i spowiedź, jeśli jej potrzebuję.
Skomentuj artykuł