"Więcej niż wszyscy inni". Jezus pokazuje nam wzór postępowania, ale nie wszyscy tak potrafią

Czy umiesz oddać wszystko Bogu, zdać się tylko na Niego?  Poproś Go o łaskę wolności wewnętrznej, podziękuj za to, że On zabezpiecza twoje życie. 

Słowo na dziś: (27 listopada 2023)

Z Ewangelii wg św. Łukasza: 

Gdy podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. Zobaczył też, jak uboga jakaś wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki, i rzekł: «Prawdziwie powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie». 

Komentarz do Ewangelii: (Łk 21,1-4)

Obraz: Jesteśmy wraz z Jezusem i uczniami w świątyni jerozolimskiej. Przed skarbcem było trzynaście skarbon na ofiary. Kapłan kontrolował wartość monet i ogłaszał ich wartość oraz intencje. Tylko do trzynastej wrzucano ofiary spontanicznie i bez intencji. Zobaczę tę scenę oczyma wyobraźni. 

Myśl: Jezus spogląda na składających ofiarę ‘podnosząc oczy’, bo nie jest wyniosły, nie patrzy ‘z góry’, ale jest Tym, który jest ‘pokorny i służy’. Wdowa jest symbolem Kościoła. Jest oblubienicą, której zabrano Oblubieńca i wyczekuje sprawiedliwości od Boga. W ówczesnym systemie społecznym wdowa i sierota są samotni, zdani na łaskę innych, nie należą do nikogo. Tylko Bóg upomina się o ich prawa. Uboga wdowa jest ‘figurą’ ucznia, oddaje wszystko Bogu, zdaje się tylko na Niego. Mogła zatrzymać jeden z ofiarowanych pieniążków, ale nie robi tego. Jest ‘córką zmartwychwstania’, uosobieniem ‘mądrości ewangelicznej’, która sprzeciwia się ‘egoizmowi i głupocie’ świata. 

Emocja: Zbytek i niedostatek. We wspólnocie Kościoła nie liczą się bogaci i mający ‘moc sprawczą’, ale ‘ubodzy i mali’. Jezus jest u końca swojej wędrówki, ale wskazuje na wzorce: uboga wdowa, teściowa Piotra, miłosierny Samarytanin, którzy żyją Duchem Pana. 

Wezwanie: Poproszę o łaskę wolności wewnętrznej w ofiarowaniu siebie Bogu. Podziękuję za to, że On zabezpiecza mnie w życiu. 
W duchu ofiarowania, pomodlę się za św. Ignacym: „Zabierz, Panie, i przyjmij całą wolność moją, pamięć moją i rozum, i wolę moją całą, cokolwiek mam i posiadam. Ty mi to wszystko dałeś. Tobie to, Panie, oddaję. Twoje jest wszystko. Rozporządzaj tym w pełni wedle swojej woli. Daj mi jedynie miłość Twoją i łaskę, albowiem to mi wystarcza”.