Woń miłości pośród cienia śmierci

Betania to nie tylko miejsce – to przestrzeń wewnętrzna, w której spotykają się nasze najlepsze i najciemniejsze strony. Hojność Marii i wyrachowanie Judasza to nie tylko postaci z Ewangelii, ale dwie siły obecne w każdym z nas. Wielki Poniedziałek stawia pytanie: co dzisiaj kieruje moimi gestami – potrzeba kontroli, lęk przed stratą, a może cicha miłość, która nie musi być uzasadniana?

Słowo na dziś (J 12,1–11)

Z ewangelii wg św. Jana: Na sześć dni przed Paschą Jezus przybył do Betanii, gdzie mieszkał Łazarz, którego Jezus wskrzesił z martwych. Urządzono tam dla Niego ucztę. Marta posługiwała, a Łazarz był jednym z zasiadających z Nim przy stole. Maria zaś wzięła funt szlachetnego i drogocennego olejku nardowego i namaściła Jezusowi nogi, a włosami swymi je otarła. A dom napełnił się wonią olejku. Na to rzekł Judasz Iskariota, jeden z uczniów Jego, ten, który miał Go wydać: «Czemu to nie sprzedano tego olejku za trzysta denarów i nie rozdano ich ubogim?» Powiedział zaś to nie dlatego, jakoby dbał o biednych, ale ponieważ był złodziejem, i mając trzos wykradał to, co składano. Na to Jezus powiedział: «Zostaw ją! Przechowała to, aby [Mnie namaścić] na dzień mojego pogrzebu. Bo ubogich zawsze macie u siebie, ale Mnie nie zawsze macie». Wielki tłum Żydów dowiedział się, że tam jest; a przybyli nie tylko ze względu na Jezusa, ale także by ujrzeć Łazarza, którego wskrzesił z martwych. Arcykapłani zatem postanowili stracić również Łazarza, gdyż wielu z jego powodu odłączyło się od Żydów i uwierzyło w Jezusa.

Komentarz do Ewangelii (Wielki Poniedziałek, 14 kwietnia 2025 r.)

Obraz: Jesteśmy w Betanii, na wschodnim zboczu Góry Oliwnej, w domu przyjaciół Jezusa. Jest tam też tłum ludzi, którzy przychodzą z ciekawości, po cudzie wskrzeszenia Łazarza. Przyjrzę się namaszczeniu Jezusa drogocennym olejkiem. Zwrócę uwagę na swoje odczucia.

Myśl: Namaszczenie Jezusa drogocennym olejkiem nardowym jest pełne czułości i delikatności. Pokazuje zderzenie dwóch postaw, hojności ducha, która jest w praktyce celebracją życia i służby oraz pozornej duchowości, troski o ubogich i potrzebujących. Ta eksplozja zapachu, hojności i nadmiaru skontrastowana jest z pozoranctwem, dwulicowością i obłudą. Namaszczenie Jezusa dokonuje się na sześć dni przed Paschą jako symboliczne odbicie sześciu dni stworzenia, po których następuje siódmy dzień zmartwychwstania i życia.

Emocja: Dom olejku i śmierci. To wszystko występuje w naszym domu, we wspólnocie Kościoła. Betania – dom chleba – jest też domem śmierci, jest napełniony wonią olejku i obłudą Judasza, wykradającego pieniądze z trzosu. To od nas zależy ku czemu się skłaniamy i za czym pójdziemy.

Wezwanie: Poproszę o docenienie dobra, woni świętości, którą znajdujemy we wspólnocie Kościoła. Podziękuje za przykłady wielu Marii, które uczą wielkodusznej miłości i służby.
Jubileusz 2025: Zaplanuje sobie jakiś gest, uczynek miłości, który nada woń tym dniom Wielkiego Tygodnia.