Dramat człowieka polega na tym, że brnie on w swojej ślepocie, traci rozeznanie spraw Bożych

Dramat człowieka polega na tym, że brnie on w swojej ślepocie, traci rozeznanie spraw Bożych, staje się coraz bardziej zasklepiony w swoich racjach. Jedyną nadzieją jest "czas opamiętania".

Słowo na dziś (J 7,40–53)

Z Ewangelii wg św. Jana: A wśród słuchających Go tłumów odezwały się głosy: «Ten prawdziwie jest prorokiem». Inni mówili: «To jest Mesjasz». «Ale - mówili drudzy - czyż Mesjasz przyjdzie z Galilei? Czyż Pismo nie mówi, że Mesjasz będzie pochodził z potomstwa Dawidowego i z miasteczka Betlejem?» I powstało w tłumie rozdwojenie z Jego powodu. Niektórzy chcieli Go nawet pojmać, lecz nikt nie odważył się podnieść na Niego ręki.  
Wrócili więc strażnicy do arcykapłanów i faryzeuszów, a ci rzekli do nich: «Czemuście Go nie pojmali?» Strażnicy odpowiedzieli: «Nigdy jeszcze nikt nie przemawiał tak, jak ten człowiek przemawia». Odpowiedzieli im faryzeusze: «Czyż i wy daliście się zwieść? Czy ktoś ze zwierzchników lub faryzeuszów uwierzył w Niego? A ten tłum, który nie zna Prawa, jest przeklęty». Odezwał się do nich jeden spośród nich, Nikodem, ten, który przedtem przyszedł do Niego: «Czy Prawo nasze potępia człowieka, zanim go wpierw przesłucha, i zbada, co czyni?» Odpowiedzieli mu: «Czy i ty jesteś z Galilei? Zbadaj, zobacz, że żaden prorok nie powstaje z Galilei». I rozeszli się - każdy do swego domu.

Komentarz do Ewangelii (sobota, 05.04.2025)

Obraz: Jezus przybył do Jerozolimy na Święto Namiotów. Faryzeusze i arcykapłani chcieli Go aresztować, ale strażnicy nie zrobili tego ze względu na zafascynowany tłum. Zobaczę też Nikodema, który występuje w obronie Jezusa. Przyjrzę się swoim odczuciom i emocjom.

Myśl: Jeszcze nie nadszedł odpowiedni moment, aby pojmać i skazać Jezusa. Widzimy, że faryzeusze i arcykapłani chcieliby to zrobić, ale napotykają na przeszkody. Jezus przemawia, jak nikt dotąd i czyni znaki, jakich nikt inny nie był w stanie dokonać. Nie przekonuje ich także głos rozsądku jednego z nich, Nikodema, że nie można skazać nikogo bez zbadania dogłębnie tego, co głosi. To nam pokazuje dramat człowieka, który brnie w swojej ślepocie, który traci rozeznanie spraw Bożych, staje się coraz bardziej zasklepiony w swoich ‘racjach’. Jedyną nadzieją jest ‘czas opamiętania’.

Emocja: Pozory sprawiedliwości i prawa. Przykład faryzeuszów, uczonych w Piśmie, a nawet arcykapłanów pokazuje, że nikt nie jest immunizowany na pychę, życie w nieprawdzie i pozory prawości. To podkreśla, jak ważne jest stawanie w prawdzie, rachunek sumienia.

Wezwanie: Poproszę o łaskę jasnego i prawego sumienia, które otwiera na szczerą relację z Bogiem. Podziękuję za sakrament pojednania, który przywraca prawdę i szczerość w relacji z Bogiem.

Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie czas na jubileuszowy sakrament pojednania, praktykę duchową pielgrzymów nadziei.