Majówka na DEON.pl - 04.05.2013

W niedzielę, 11 sierpnia 1963 roku, od wczesnego poranka w stronę wioski Zawady (obecnie dzielnica Nowego Sącza) zmierzały niezliczone rzesze wiernych z całej diecezji tarnowskiej, zwłaszcza zaś z Ziemi Sądeckiej. Przy budującym się tam kościele zgromadziła się 300-tysięczna pątnicza wspólnota. Serca zebranych napełniała radość z tego powodu, że oto doczekali się tak uroczystej godziny.

Wcześnie rano z sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Nowym Sączu wyruszyła procesja z obrazem. Na miejsce eucharystycznej celebracji przybyło wielu biskupów z całej Polski, z Księdzem Prymasem na czele, który miał przewodniczyć Mszy św. koronacyjnej. Wśród dostojnych gości nie zabrakło arcybiskupa z Krakowa, Karola Wojtyły. Mszę św. koncelebrowało ponad 200 kapłanów.

W sposób bardzo podniosły zabrzmiało kazanie Księdza Prymasa, bo wyrażało zarówno radość z powodu uhonorowania Maryi Dziewicy, jak i ogromną troskę o wolność Kościoła w Polsce. To kazanie miało zarówno wymiar teologiczny jak i obywatelski. Pomagało zrozumieć głębię tajemnicy Matki Bożej oraz zobowiązania katolików i ich prawa w Polsce, która nosiła jeszcze bolesne blizny po przeżytej wojnie. Jak zwykle Ksiądz Prymas z wielką odwagą i zdecydowaniem upominał się o przestrzeganie praw człowieka w naszej Ojczyźnie. Przypominał, że nie wystarczy odbudować kraju ze zniszczeń wojennych, trzeba też troszczyć się nieustannie o ład moralny w społeczeństwie, które w większości przynależy do Kościoła. Oto niektóre fragmenty z jego kazania: "Tak się składa, że Maryja wybiera sobie zawsze miejsca ubożuchne, opuszczone i zapomniane. Właśnie tam, gdzie jest największa niedola i opuszczenie, chce pokazać światu i niebu, że jest na tej ziemi Matką, która czuwa…

Dzieci Najmilsze - czyż nie jest to symboliczne, że jak ongiś w Betlejem zabrakło miejsca w gospodzie, tak dziś zabrakło miejsca w Waszym pięknym mieście na uroczystość koronacyjną Najświętszej Panienki? Ona sobie zgotowała chwałę w obliczu gór i jasnego nieba, na wielkich otwartych przestrzeniach, jak gdyby chciała powiedzieć, że jak ongiś spieszyła z Dziecięciem pod sercem z Nazaret do Ain Karim, tak i dziś pragnie wyruszyć stąd z pociechą i radością na wszystką Ziemię Sądecką, na całą Ojczyznę, na wszystek świat. Nie było miejsca dla Niej w pięknym ukwieconym mieście, ale znalazło się miejsce pod baldachimem słonecznym Ojca Niebieskiego, który sam ongiś zapowiedział przez anioła: błogosławioną Cię zwać będą… Błogosławionaś Ty między niewiastami… Błogosławiony Owoc żywota Twojego… Bóg jest wierny w swych obietnicach, dlatego sprawia chwałę nie w ciasnych ulicach miasta, tylko na wolnej przestrzeni, gdzie zbiegają się wolne duchy Boże, szukające wolności dla swych uczuć religijnych i przekonań, dla otwartego wyznania swej miłości do Matki Najświętszej, w obliczu Boga, aniołów i ludzi. To jest wymowne i znamienne".

Trudno opisać wzruszenie i radość towarzyszące wszystkim zebranym, gdy po Mszy św. na skroniach Jezusa i Jego Matki Ksiądz Prymas nałożył złote korony. I poniesiono Ukoronowaną pośród swego wiernego sądeckiego ludu, który Jej oddawał publiczny hołd wyrażony w modlitwie płynącej z gorących serc. Dług wdzięczności wobec Matki Bożej Pocieszenia został po części spłacony. Pozostał trud świadectwa wiary będący zobowiązaniem i zadaniem dla kolejnych pokoleń.

Po pięćdziesięciu latach od tego ważnego wydarzenia wielu mieszkańców Nowego Sącza i całej Sądecczyzny nosi do dzisiaj owoc koronacyjnych uroczystości w swoim sercu. Warto na nowo odczytać przesłanie Maryi, Matki Pocieszenia także dzisiaj, gdy przeżywamy Rok Wiary ogłoszony przez Ojca Świętego Benedykta XVI. Niech w miesiącu maju 2013 roku nasze codzienne rozważania staną się dla nas duchową pomocą w zgłębianiu tajemnic Maryi, tak by oświecały drogę wiary w naszym życiu.