Nie zemsta, a przebaczenie. Dzisiejsza Ewangelia ukazuje prawdziwy obraz Boga

Centralnym tematem dzisiejszego fragmentu Ewangelii jest przebaczenie grzechu, którego dokonuje tylko Bóg. Ten urywek ukazuje prawdziwy obraz Boga, nie mściciela, ale Tego, który jest miłosierdziem i przebaczeniem.

Słowo na dziś (Mk 2,1-12)

Z Ewangelii wg św. Marka: Gdy po pewnym czasie wrócił do Kafarnaum, posłyszeli, że jest w domu. Zebrało się tyle ludzi, że nawet przed drzwiami nie było miejsca, a On głosił im naukę. Wtem przyszli do Niego z paralitykiem, którego niosło czterech. Nie mogąc z powodu tłumu przynieść go do Niego, odkryli dach nad miejscem, gdzie Jezus się znajdował, i przez otwór spuścili łoże, na którym leżał paralityk. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Synu, odpuszczają ci się twoje grzechy». A siedziało tam kilku uczonych w Piśmie, którzy myśleli w sercach swoich: «Czemu On tak mówi? On bluźni. Któż może odpuszczać grzechy, oprócz jednego Boga?» Jezus poznał zaraz w swym duchu, że tak myślą, i rzekł do nich: «Czemu nurtują te myśli w waszych sercach? Cóż jest łatwiej: powiedzieć do paralityka: Odpuszczają ci się twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań, weź swoje łoże i chodź? Otóż, żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów - rzekł do paralityka: Mówię ci: Wstań, weź swoje łoże i idź do domu!». On wstał, wziął zaraz swoje łoże i wyszedł na oczach wszystkich. Zdumieli się wszyscy i wielbili Boga mówiąc: «Jeszcze nigdy nie widzieliśmy czegoś podobnego».

Komentarz do Ewangelii (13.01.2023)

Obraz: Dzisiejszy fragment Ewangelii jest pełen emocji. Oczyma wyobraźni zobaczę tłum siedzący wokół i słuchający nauczającego Jezusa. Popatrzę na zdeterminowanych przyjaciół paralityka, którzy pokonują przeszkody, by uratować przyjaciela. Popatrzę też i posłucham narzekań uczonych w Piśmie.

Myśl: To opowiadanie w Ewangelii św. Marka rozpoczyna serię pięciu dyskusji na temat relacji między Prawem a Ewangelią, między literą a duchem. Prawo/litera ukazują nasz paraliż, pozwalają odróżnić dobro od zła, życie od śmierci, ale nie dają zbawienia. To Ewangelia jest dobrą nowiną. Centralnym tematem tego fragmentu jest przebaczenie grzechu, którego dokonuje tylko Bóg. Ten urywek ukazuje też prawdziwy obraz Boga, nie mściciela, ale Tego, który jest miłosierdziem i przebaczeniem.

Emocja: Odwaga przełamania schematu. Tłum jest tutaj przeszkodą, barierą w dojściu do Jezusa. By do Niego dotrzeć, trzeba się odważyć na przełamanie schematu. To nie zachęta do burzenia struktur, ale do determinacji w pragnieniu spotkania (poznania, usłyszenia, dotknięcia, bycia dotkniętym przez) Jezusa.

Wezwanie: Poproszę o łaskę zrozumienia, że Bogu zależy na odpuszczeniu grzechów, które mnie paraliżują. Podziękuję za tych, którzy mnie ‘sparaliżowanego’ przynoszą do Jezusa. Uczynię jakiś gest dziękczynienia i uwielbienia.