Rozważania na Wielki Post - 17.03.2013

Skutki grzechu pierworodnego, których człowiek doświadczył w raju i przy wygnaniu z niego, są tylko początkiem, niejako zapowiedzią ludzkiego dramatu, który grzech spowodował. Bardzo szybko ujawnia on w pełni swoją śmiercionośną naturę.

Czwarty rozdział Księgi Rodzaju następujący bezpośrednio po opisie grzechu pierworodnego i jego skutków poświęcony jest narastającemu złu w świecie. Rozpoczyna się on bardzo pięknie, tak jak rozpoczyna się życie każdego człowieka. Adam zbliżył się do swojej żony, a ona poczęła i urodziła Kaina… Nam już samo to imię kojarzy się źle, ale przecież narodziny Kaina były bardzo piękną chwilą dla jego rodziców. Nikt nie podejrzewał, że zostanie bratobójcą. Był zapewne ładnym, dobrze zapowiadającym się dzieckiem, a przecież stał się symbolem zła. Ten sam dramat zła i grzechu celnie uchwyciła nasza noblistka - Wisława Szymborska - w wierszu: Pierwsza fotografia Hitlera - symbolu zła naszych czasów - rozpoczynającym się od słów:

A któż to jest ten dzidziuś w kaftaniku?

Toż to Adolfek, syn państwa Hitlerów!

Może wyrośnie na doktora praw?

Albo będzie tenorem w operze wiedeńskiej?

Każde, nowe ludzkie życie przynosi ze sobą echo raju. Wydaje się, że może być tylko pięknie, ale jakże często życie weryfikuje gorzko ludzkie plany i marzenia. Iluż to rodziców zawiedzionych jest swoimi dorastającymi, czy dorosłymi dziećmi? Zapowiadały się przecież tak dobrze…

[-wielki_post_lucarz_stanislaw_33.mp3-]

Rzeczywiście każdy człowiek przychodzi na świat z przepotężnym pragnieniem dobra i miłości. Człowiek nie żyje tą miłością, która go stworzyła i dla której został stworzony, bo się przez grzech pierworodny od niej odciął. Każdy jest kochany za mało, albo kochany źle. Nierzadko dzieci doświadczają tego już w łonach swych matek. Każdy więc jest zraniony - jedni mniej, inni bardziej. Każdy też próbuje sobie radzić, jak umie. Chcąc nie chcąc żyjemy dla siebie, a to wielki błąd, bo miłość jest byciem dla innych.

Czwarty rozdział Księgi Rodzaju kończy się krótkim, ale wiele mówiącym zdaniem: Wtedy zaczęto wzywać imienia Pana. W grozie grzechu i śmierci człowiek uświadamia sobie potrzebę Zbawiciela.