Rozważania na Wielki Post - 18.03.2013

Na nędzę człowieka wywołaną grzech Bóg odpowiada historią zbawienia, która bierze swój początek wraz z powołaniem Abrahama. Abraham nazywany jest ojcem wiary, bo rzeczywiście jego pierwszego Bóg uczy wiary prawdziwej, która nie polega na wierze w istnienie Boga, bo tak wierzy i szatan, i drży, ale polega przede wszystkim na zawierzeniu, na rzuceniu się w otchłań Bożych obietnic.

Jest rzeczą niezwykle ważną widzieć, w jakiej sytuacji Bóg powołuje Abrahama. Abraham był bogatym politeistą, wierzył w wielu bogów, zakorzenionym i zabezpieczonym w klanowych strukturach. Przez długi czas żył sobie bezpiecznie, żywiąc nadzieję, że jego bożki pomogą mu rozwiązać jego problemy. A centralnym jego problemem był brak potomstwa, które wtedy oznaczało nie tylko błogosławieństwo i kontynuację własnego rodu, ale wręcz kontynuację własnego życia. Nie wierzono wtedy w zmartwychwstanie. Lata mijały, a jego zabiegi nie przynosiły żadnego skutku. W końcu i on sam i jego żona Sara doszli do takiego wieku, że już nie było szans na posiadanie potomstwa. Wszystko zawiodło. Pozostało czekanie na śmierć… Abraham okazał się bankrutem życiowym. W jego życiu osobistym i małżeńskim grzech objawił swą naturę - bezsens. Wszystkie pragnienia, marzenia, plany, zabiegi - ostatecznie całe jego życie okazało wielkim absurdem. Może nawet przychodziły mu myśli samobójcze, no bo po co tu jeszcze żyć, skoro czekała go gorzka starość i śmierć, czy nie lepiej byłoby ją przyspieszyć…

[-wielki_post_lucarz_stanislaw_34.mp3-]

W tej niezwykle trudnej sytuacji słyszy głos jakiegoś Boga, którego nie znał. Dziwny to doprawdy głos i słowa. Normalnym byłoby, że jakiś bóg w zamian za ofiarę - być może bardzo wielką ofiarę - obiecuje mu dać potomka. To zupełnie pasowałoby do ówczesnej religijności, opartej na składaniu ofiar bogom, aż po ofiary z ludzi włącznie. Rzecz w tym, że ten Bóg nie chce żadnej ofiary. Jego żądanie jest zupełnie inne. Chce, aby Abraham zostawił wszystkie swoje dotychczasowe zabezpieczenia, którymi w tamtych czasach był klan, i wyruszył w drogę na Jego słowo, a On da mu syna. I Abraham wierzy i rusza… To jest początek wiary, która nie jest tylko intelektualnym aktem, ale zaangażowaniem życia, zaryzykowaniem wszystkiego ufając Bogu…