Św. Ignacy Antiocheński - Rozpalony Ogniem

Już samo jego imię Ignacy (łac. ignis - ogień), mówi bardzo wiele o historii chrześcijańskich męczenników na początku II wieku. Był biskupem Antiochii, miasta, w którym zgromadziła się duża rzesza wyznawców Chrystusa. Nie lękał się okrutnej śmierci, dlatego jest świadkiem chrześcijańskiej nadziei i niewzruszonej wiary w życie wieczne.

Kiedy został biskupem, bardzo troszczył się o swoją gminę. Jezusowe słowa: "Przyszedłem rzucić ogień na ziemię i jakże bardzo pragnę, żeby on już zapłonął"(Łk 12, 49), stały się główną inspiracją w jego posłudze apostolskiej. Przez swą działalność ewangelizacyjną, św. Ignacy w stopniu heroicznym wypełnił to pragnienie Pana, nawet za cenę narażenia się na śmierć męczeńską.

Po krótkim i niesprawiedliwym procesie, został skazany na śmierć przez pożarcie przez lwy. Wyrok miał być wykonany w Rzymie, dlatego sędziwy Pasterz odbył swą ostatnią podróż misyjną z Antiochii do Rzymu. Przemierzając pieszo i płynąc statkiem pod rzymską eskortą docierał do kolejnych miast i portów, gdzie spotykał oczekujących na niego braci w Chrystusie. Spragniony męczeństwa powstrzymywał ich, by nie zwracali się do cesarza z prośbą o jego ułaskawienie. Do wspólnot chrześcijańskich napisał siedem listów. W jednym z nich wyraził żarliwe pragnienie:

Proszę was, wstrzymajcie się od niewczesnej życzliwości. Pozwólcie mi się stać pożywieniem dla dzikich zwierząt, dzięki którym dojdę do Boga. Jestem Bożą pszenicą. Zostanę starty zębami dzikich zwierząt, aby się stać czystym chlebem Chrystusa.

Pisma św. Ignacego Antiocheńskiego są ważnym dowodem na uznawany powszechnie przez pierwsze chrześcijańskie wspólnoty, prymat biskupa Rzymu. On też pierwszy użył wyrażenia "katolicki" w odniesieniu do Kościoła. W tradycji teologicznej męczeńska śmierć - ze względu na Chrystusa - jest jednym z najważniejszych motywów wiarygodności Objawienia chrześcijańskiego. Krew męczenników była i ciągle jest - także dzisiaj - zasiewem nowych chrześcijan i wciąż odradzającej się odwagi w wyznawaniu wiary w Chrystusa. Święty Ignacy Antiocheński za św. Pawłem mógł wyznać: "Dla mnie żyć, to Chrystus, a umrzeć to zysk!"