Św. Leon Wielki - Papież i dyplomata

Pochodził z Etrurii. Był bardzo uzdolnionym człowiekiem. Urodził się około 400 roku, około 430 roku został diakonem w Rzymie spełniając ten służebny urząd z wielkim oddaniem. Gdy zmarł papież Sykstus III w 440 roku, został wybrany na Stolicę św. Piotra w Rzymie. Przyjął święcenia kapłańskie 29 września tegoż roku i przez 21 lat kierował Kościołem.

Był to trudny czas dla Wiecznego Miasta zagrożonego przez najazdy barbarzyńców: Hunów i Wizygotów. Papież był zręcznym politykiem i dzięki swoim umiejętnościom dyplomatycznym bronił zachodniej cywilizacji chrześcijańskiej. W 452 roku wybrał się ze swoim orszakiem do Mantui, by odwieść Atyllę, wodza Hunów od dalszego podboju Półwyspu Apenińskiego. A kiedy trzy lata później dotarł do Rzymu Genzeryk, wódz Wandalów, św. Leon Wielki uprosił go, by nie palił miasta. Dzięki niemu od splądrowania ocalały też trzy bazyliki: św. Piotra, św. Jana i św. Pawła, w których schroniła się przerażona ludność. 

Leon Wielki umacniał też świadomość całego Kościoła  o znaczeniu prymatu papieskiego. Przez swojego wysłannika na Sobór w Chalcedonie (451 r.) odegrał tam znaczącą rolę w kształtowaniu nauki o tajemnicy Chrystusa. Zgodnie z Bożym Objawieniem i Tradycją Kościoła wyjaśnił tajemnice boskiej i ludzkiej natury w Osobie Jezusa Chrystusa. Gdy został odczytany jego list, 350 biskupów zawołało: "Piotr przemówił przez Leona".

Papież Leon Wielki zasłynął także jako gorliwy duszpasterz. Do dzisiaj zachowało się 100 jego kazań oraz 150 listów. Wszystkie one świadczą o żarliwej modlitwie i zakorzenieniu w Bogu, a także wielkiej mądrości i roztropności. Dbał o duchową odnowę Kościoła i bronił jego jedności. Podkreślał znaczenie i rolę urzędu papieża jako strażnika jedności wiary przekazanej nam przez Apostołów i biskupów, prawowitych ich następców. Rozwijał rozumienie Kościoła jako Mistycznego Ciała Chrystusa. Troszczył  się, by tunika całodziana Chrystusa nie była rozrywana herezjami. Zmarł 10 listopada w 461 roku i został pochowany w pobliżu grobu św. Piotra. W roku 1754 papież Benedykt XIV ogłosił go doktorem Kościoła. Benedykt XVI podczas katechezy jemu poświeconej, podkreślił jego trosce o sprawowaną liturgię: "Leon Wielki nauczył swoich wiernych - a słowa jego aktualne są dziś także dla nas - że liturgia chrześcijańska nie jest wspomnieniem minionych zdarzeń, lecz uobecnieniem niewidzialnej rzeczywistości, która dokonuje się w życiu każdego z nas".