Takich ludzi wskazuje Jezus i daje nam jako wzór

Najważniejsi w Kościele nie są możni i mądrzy, majętni i wpływowi. Historię wspólnoty tworzą ci, którzy żyją Duchem Pana. To ich wskazuje Jezus, jako nauczycieli i daje jako wzór dla swoich uczniów.

Komentarz do Ewangelii (Łk 21,1-4)

Z Ewangelii wg św. Łukasza: Gdy podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. Zobaczył też, jak uboga jakaś wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki, i rzekł: «Prawdziwie powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie».

Słowo na dziś (poniedziałek, 25.11.2024)

Obraz: Jesteśmy z Jezusem i uczniami w Jerozolimie, w krużganku świątyni, gdzie była skarbona, do której ludzie składali swe ofiary. Przyjrzę się im, ubogiej wdowie, którą chwali Jezus. Posłucham Jego słów. Przyjrzę się swoim skojarzeniom i odczuciom.

Myśl: Ten krótki fragment ewangelii św. Łukasza zbudowany jest na przeciwstawieniu: bogaci, możni i wpływowi oraz uboga wdowa, słaba i bezbronna, często jeszcze ofiara różnego rodzaju krzywd. Jak mają postępować uczniowie Chrystusa? Kto będzie ich przewodnikiem? Czy mają się liczyć z tymi, którzy są ‘wielcy’ w oczach ludzi czy raczej z tymi, którzy są wielcy w oczach Boga? Jezus wskazuje jednoznacznie na to, co płynie z wnętrza, z duszy. Uczeń, wspólnota Kościoła rozpoznaje Nauczyciela w szkole ubogich i ‘ostatnich’.

Emocja: „Wszystko, co miała”. Najważniejsi w Kościele nie są możni i mądrzy, majętni i wpływowi. Historię wspólnoty tworzą ci, którzy żyją Duchem Pana. To ich wskazuje Jezus, jako nauczycieli i daje jako wzór dla swoich uczniów.

Wezwanie: Poproszę o łaskę wolności od przesądów, uprzedzeń i światowych kryteriów osądzania innych. Podziękuję za przykłady wielkoduszności, jakich doświadczyłem. Zaplanuję sobie czas na rachunek sumienia, czas rozeznania.