U dziadków Jezusa. W tym domu urodziła się Maryja

8 września przypada święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Tradycja chrześcijańska głosi, że Matka Boża urodziła się w Jerozolimie, w domu swoich rodziców Joachima i Anny, którzy latami wyczekiwali dziecka. Na miejscu tego domu znajduje się kościół św. Anny, który w książce "Na ziemi Boga" opisuje Stanisław Biel SJ.

Kościół Świętej Anny, prawdziwy klejnot upamiętniający miejsce zamieszkania Rodziców Maryi w Jerozolimie, znajduje się w pobliżu Sadzawki Owczej. Jest najpiękniejszą świątynią Miasta Świętego i najlepiej zachowanym zabytkiem architektury romańskiej w Ziemi Świętej. Zbudowany został w okresie wypraw krzyżowych na miejscu wcześniejszego, znanego już w V wieku jako kościół pod wezwaniem „Paralityka i Najświętszej Maryi Panny, tam gdzie się narodziła”.

Jerozolima - podziemia kościoła św. Anny. Dom św. Joachima i św. Anny - rodziców Maryi (fot. Deon.pl)

Kościół przetrwał najazd arabski jedynie dlatego, iż Saladyn przekształcił go w muzułmańską szkołę teologiczną. W XIX wieku został przekazany Francji, a od 1878 roku opiekują się nim Ojcowie Biali. Wraz z pielgrzymami podziwiam jego bryłę, typową dla budowli architektonicznych krzyżowców, oraz wnętrze. Kościół dzieli się na trzy nawy, z których każda ma absydę. Typowy ostry łuk głównego wejścia, gotyckie łuki i sklepienia, kopuła wsparta na pendentywach nadają świątyni smukłość, a zarazem patos, potęgę i piękno. Kontrastuje z tym wyposażenie. Brak jakichkolwiek dekoracji sprawia wrażenie prostoty i surowości.

Po wrażeniach estetycznych czas na duchowe. W tym celu udaję się do krypty, która znajduje się pod ołtarzem. Krypta jest częściowo drążona w skale. W tym właśnie miejscu czci się narodzenie Maryi. Wskazuje na nie bardzo stara tradycja, oparta prawdopodobnie na Protoewangelii Jakuba, apokryfie z II wieku. Według tradycji Maryja urodziła się i dorastała w tym miejscu, które było domem Anny i Joachima, Jej Rodziców, a następnie została ofiarowana na służbę w świątyni jerozolimskiej.

Jerozolima, kościół św. Anny (fot. depositphotos.com)

W tym czcigodnym miejscu przywołuję w pamięci apokryfy, które mówią o dzieciństwie Maryi. Według nich Joachim i Anna, przykładni małżonkowie, przez dwadzieścia lat nie doczekali się potomstwa. Według ówczesnych przekonań był to znak braku Bożego błogosławieństwa; dlatego również ofiara, którą Joachim złożył w świątyni, została odrzucona.

Upokorzony Joachim nie miał odwagi powrócić do domu i przez czterdzieści dni przebywał na pustyni, poszcząc. W tym czasie objawił mu się anioł, zapowiadając narodziny córki. Anioł pocieszył również Annę, cierpiącą z powodu nieobecności męża. Miejscem spotkania małżonków miała być Złota Brama Jerozolimy, przy której Anna poczęła Maryję. Jako wyraz wdzięczności Joachim ślubował, że córka otrzyma wzorowe wychowanie religijne i zostanie przeznaczona do służby Bogu.

Wejście do kościoła z napisem informującym, że jest to miejsce narodzin Maryi (fot. Deon.pl)

Anna bardzo wcześnie nauczyła Maryję czytania i szycia. Stąd Jej atrybutami stały się książka i koszyczek z przyborami do haftu. Według Protoewangelii Jakuba Maryja była uzdolnioną hafciarką i została wybrana do wykonania cennej purpurowej zasłony w świątyni. Apokryfy przekazują ponadto, że od trzeciego do czternastego roku życia mieszkała na stałe przy świątyni.

Opublikowany fragment pochodzi z książki Stanisława Biela SJ "Na ziemi Boga"