Uczeń Chrystusa nie rozpamiętuje przeszłości, spotyka się z Bogiem żyjącym
Wątpiący uczniowie. To dowód ‘autentyczności’ orędzia wielkanocnego. Ewangelista nie kreuje rzeczywistości, nie upiększa jej. Takie jest życie i doświadczenie ucznia – mała wiara. Apostołowie nie wierzą świadectwu niewiast, mamy niewiernego Tomasza, błądzących uczniów. To wszystko się składa na wielkanocne doświadczenie.
Słowo ewangelii na dzisiaj (Mt 28,16-20):
Z ewangelii wg św. Mateusza: Jedenastu zaś uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata».
Komentarz do ewangelii z dnia (26 maja 2024 r.):
Obraz: Ostatni fragment ewangelii św. Mateusza mówi o powrocie jedenastu uczniów po zmartwychwstaniu do Galilei na górę, co im polecił Jezus. Oczyma wyobraźni zobaczę otoczenie i zgromadzonych uczniów. Posłucham ostatnich pouczeń Pana.
Myśl: Jedenastu apostołów udaje się do Galilei. Ich liczba wyraźnie nawiązuje do zdrady Judasza. Uczniowie zabierają ze sobą cały bagaż wspomnień, złych (męka i śmierć Pana) i dobrych (Galilea i cuda, jakie Pan tam czynił). Uczniowie udają się na ‘górę’. Nie wiemy jakie to miejsce. Może Góra Przemienienia, albo ‘Kazania na Górze’. A może ta, na której Jezus zwykł się modlić. Chrześcijanie to wspólnota, która zbiera się wokół osoby – Jezusa. Oni nie wspominają tylko historii, ale spotykają się z Bogiem żyjącym i wspierającym swoje dzieło w historii świata.
Emocja: Wątpiący uczniowie. To dowód ‘autentyczności’ orędzia wielkanocnego. Ewangelista nie kreuje rzeczywistości, nie upiększa jej. Takie jest życie i doświadczenie ucznia – mała wiara. Apostołowie nie wierzą świadectwu niewiast, mamy niewiernego Tomasza, błądzących uczniów. To wszystko się składa na wielkanocne doświadczenie.
Wezwanie: Poproszę o łaskę usłyszenia i otwarcia się na miłość Boga, która ukazuje się w historii świata. Podziękuję za powołanie do głoszenia Dobrej Nowiny całemu światu.
W duchu wdzięczności Bogu zobaczę miejsca (‘góry spotkań z Panem’), w których czułem Jego bliskość.
Skomentuj artykuł