Pokolenie JP2 - fakty i mity

To nieprawda, że wszyscy urodzeni po roku 1978 należą do Pokolenia JP2, a każdy młody człowiek, który na początku kwietnia 2005 roku modlił się za Jana Pawła II, zasługuje na taki tytuł.

Niecały rok po śmierci Jana Pawła II w dzienniku Metro ukazał się artykuł zatytułowany Pokolenie JP2 nie istnieje. Michał Stangret stwierdził w nim, że określenie Pokolenie JP2 jest wirtualne i nijak się ma do rzeczywistości. Dla uzasadnienia swojej tezy przywołał mocne argumenty: wyniki badań religijności młodych ludzi, przeprowadzonych na potrzeby polskiego Kościoła miesiąc po śmierci Papieża. Otrzymane rezultaty zostały zawarte w raporcie Młodzież Warszawy - Pokolenie Pontyfikatu Jana Pawła II pod redakcją ks. prof. Witolda Zdaniewicza z pallotyńskiego Instytutu Statystyki Kościoła Katolickiego. Z badań wynika, że znaczna większość młodych ludzi nie kieruje się w swoim życiu naukami Jana Pawła II i nie zgadza się z jego poglądami. Aż 75% badanych akceptuje używanie środków antykoncepcyjnych, a niewiele mniej dopuszcza współżycie seksualne przed ślubem. 60% młodzieży stwierdziło, że nie ma jasnych kryteriów określających, co jest dobre, a co złe; ponadto większość badanych przedkłada dobra materialne nad wartości religijne.

W świetle wydarzeń z kwietnia 2005 roku, kiedy młodzież manifestowała swoje przywiązanie do Jana Pawła II, dając świadectwo wiary, wyniki badań mogą zaskakiwać. Ale czy rzeczywiście pokolenie Jana Pawła II nie istnieje? A może raczej nie wszyscy, którym przypisuje się ten tytuł, na niego zasługują?

Najpierw Francja

Warto przypomnieć, że określenie Pokolenie JP2 nie powstało w Polsce po śmierci Jana Pawła II i nie odnosi się tylko do młodych z naszego kraju. Termin ten narodził się we Francji w roku 1997, po Światowych Dniach Młodzieży w Paryżu. Wielu "życzliwych" przestrzegało Ojca Świętego przed tą pielgrzymką. Twierdzili, że w tak zlaicyzowanym kraju nikt nie będzie chciał słuchać papieża, a zwłaszcza zachłyśnięta wolnością młodzież, dla której liczy się tylko pieniądz, zażywanie przyjemności i życie łatwe bez żadnych ograniczeń. Przeciwnicy zapowiadali kompromitację. Papież jednak wierzył w swoich młodych przyjaciół. I nie zawiódł się. Na spotkanie z Janem Pawłem II przybyły setki tysięcy młodych ludzi z Francji i niemal z całego świata. W skupieniu, a jednocześnie z wielkim entuzjazmem słuchali, co ma im do powiedzenia "staruszek w bieli".

Kilka dni po zakończeniu Światowych Dni Młodzieży w Paryżu historyk papiestwa Philippe Levillain powiedział: We Francji Jan Paweł II powołał do życia swoje pokolenie. To stwierdzenie wywołało burzę komentarzy. Jedni z euforią mówili o odradzającym się Kościele we Francji, sceptycy, kręcąc głowami, twierdzili, że to chwilowy przypływ emocji. Jednak ziarno rzucone na żyzną glebę zawsze przynosi owoce. 6 stycznia 2001 roku przy bazylice Sacré Coeur na Montmartre powstało stowarzyszenie "Pokolenie Jana Pawła II", skupiające ludzi, którzy pragną kierować się w swoim życiu nauczaniem Jana Pawła II i naśladować jego życie.

Dziś młodzież należącą do stowarzyszenia "Pokolenie JP2" określa się mianem najbardziej radykalnej grupy katolików we Francji. Swoje życie opierają oni na trzech filarach św. Jana Bosko: na Eucharystii, Matce Bożej i na Ojcu świętym. W codzienności kierują się zasadami Ewangelii, starając się naśladować Chrystusa i odczytywać Jego wolę. Mają szczególne nabożeństwo do Matki Bożej i od Niej uczą się miłości do Boga i człowieka. Nie wahają się stawać w obronie Kościoła i osoby papieża. Zgłębiają nauczanie Jana Pawła II, wcielają je w życie i rozpowszechniają wśród innych ludzi. W każdy pierwszy piątek miesiąca stowarzyszenie organizuje w ważnych miejscach duchowych Francji czuwania modlitewne ku czci Serca Jezusowego.
Młodzi z Pokolenia JP2 komunikują się między sobą przez telefony komórkowe i internet. Często przerywają wakacje czy letnią pracę i wyjeżdżają na wspólne spotkania, żeby razem się modlić, dzielić się doświadczeniem i przebywać we wspólnocie.

Teraz Polska

Również w naszym kraju Pokolenie JP2 dało o sobie znać na długo przed śmiercią Ojca świętego. Po pielgrzymce Jana Pawła II do Ojczyzny w roku 1999 zrodziła się myśl o stworzeniu organizacji, której celem byłoby rozpowszechnianie nauczania Papieża w życiu społecznym, zwłaszcza w dziedzinie edukacji i kultury. Rok później powstała fundacja "Dzieło Nowego Tysiąclecia". Jej założyciele za główne zadania przyjęli: wspieranie rozwoju kultury i nauki chrześcijańskiej oraz chrześcijańskich mediów w Polsce, podnoszenie szans edukacyjnych młodzieży z małych miast i wsi oraz upowszechnianie nauczania Jana Pawła II.

Nieprzerwanie od roku 2001 fundacja organizuje w całej Polsce obchody Dnia Papieskiego w niedzielę poprzedzającą rocznicę wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. Uroczystość ta łączy w sobie cztery wymiary naśladowania życia Jana Pawła II: duchowy, intelektualny, artystyczny i charytatywny.
Na długo przed obchodami w całym kraju organizowane są seminaria naukowe i panele dyskusyjne poświęcone nauczaniu Papieża Rodaka. W Dniu Papieskim we wszystkich kościołach odprawia się Msze święte w jego intencji, jak również modlitewne czuwania połączone z medytacją tekstów papieskich. Punktem kulminacyjnym obchodów jest Koncert Papieski na Placu Zamkowym w Warszawie. W przeddzień fundacja przyznaje prestiżowe nagrody TOTUS dla docenienia dorobku i skutecznego promowania osób oraz instytucji, których działalność przyczyniła się do podkreślenia wartości człowieka.
Jan Paweł II przez całe swoje życie największą troską otaczał ludzi ubogich i wzywał do solidarności z nimi. Dlatego w Dniu Papieskim szczególnie należy pamiętać o potrzebujących. Tego dnia w całym kraju odbywa się zbiórka pieniędzy przeznaczonych na fundusz stypendialny dla najbardziej uzdolnionych gimnazjalistów i licealistów pochodzących z małych miast i wsi.

Dzięki ofiarności ludzi i staraniom fundacji "Dzieło Nowego Tysiąclecia" już 1750 młodych ludzi objęto opieką stypendialną. Otrzymują oni nie tylko szansę zdobycia wykształcenia, ale przede wszystkim mocne fundamenty na drodze do dorosłego życia. Podczas wakacji stypendyści wyjeżdżają na obozy, gdzie zgłębiają nauczanie Jana Pawła II, starają się wcielać je w codzienne życie, kształtują osobowość, relacje z bliskimi, rozwijają zdolności i zainteresowania, a także budzą w sobie właściwe postawy społeczne - a wszystko po to, aby za kilkadziesiąt lat ktoś mógł powiedzieć, że pontyfikat Jana Pawła II przyniósł dobre owoce, a Pokolenie JP2 rzeczywiście istnieje.