Pozwólcie muzłumanom przychodzić do mnie

Wiele pojawia się pytań dotyczących obecności muzułmanów w krajach Europy zachodniej, ostatnio również w naszym kraju. Mówi się o "inwazji islamu", prezentowane są różne statystyki, mówiące o tym, jaka za kilkadziesiąt lat będzie Europa.

Te informacje, napędzane medialnymi doniesieniami o zamachach, budzą wśród niektórych lęk o przyszłość. Pojawiają się różne pomysły, jak zapobiec tej imigracji i konsekwencji z niej płynących. Zamknąć granice? Edukować przybyszów? Izolować? Lęk ten - wydaje się - podyktowany jest głównie aktami terroru. Oczywiście, chyba nie ulega wątpliwości, że akty terrorystyczne należy zwalczać. Jednak pozostaje pytanie, co z tymi, którzy są wyznawcami wiary Mahometa, a nie są terrorystami?

Dlaczego nie potraktować ich przybywania na nasze ziemie jako okazję? Mamy możliwość podzielenia się wiarą, świadectwem miłości Chrystusa do każdego człowieka. Nie musimy już jechać na misje do dalekich krajów. Mamy skarb, który możemy ofiarować tym, którzy jeszcze go nie mają. Dzieląc się tym skarbem, nic nie utracimy. Jest to wymagające. Sam wcześniej muszę zadać sobie pytanie: czy ja jestem wiarygodnym świadkiem? Czy chcę dzielić się wiarą z innymi? Czy chcę dać Chrystusa innym - Tego, który darzy pokojem, uczy miłości, daje prawdziwą radość? Zanim powiesz - nie, nie zgadzam się! Zastanów się - dlaczego nie? Czego się boisz? Czy Chrystus nie woła do nas - Polaków, Europejczyków - "Pozwólcie muzułmanom przychodzić do mnie!"?