Emocjonalny rollercoaster. Jak może wyglądać związek z osobą z ADHD?

Związek, w którym jedno z partnerów ma ADHD, a drugie nie, może przypominać taki, gdzie jedno mówi po włosku, a drugie po francusku. Czy w takim razie jest szansa, by partnerzy znaleźli wspólny język i mogli cieszyć się byciem razem? Jest! Psychoterapeutka Anita Robertson, pracująca od lat z parami neuroróżnorodnymi, pomaga zrozumieć te różnice.

W książce „Miłość z ADHD” proponuje skuteczne metody komunikacji, które pozwolą unikać konfliktów i wspólnie szukać rozwiązań oraz planować działania w domu, pracy czy z przyjaciółmi.

Emocjonalny rollercoaster

Wybuchy emocji to droga ku temu, by wyrządzić najszybsze i największe szkody w waszym związku. Nie wiedząc, jak się komunikować w zdrowy i produktywny sposób, dopuszczamy do tego, że silne negatywne emocje mogą prowadzić do brzydkich ataków słownych.

Jeżeli para zachowuje się tak podczas kłótni, szybko może zrobić się niemiło i boleśnie. Nazywam to emocjonalnym pobiciem.

Każda para musi oczywiście nauczyć się dobrze zarządzać konfliktem emocjonalnym, ale jest to szczególnie ważne w wypadku par neuroróżnorodnych. Osoba z ADHD często doświadcza intensywnych emocji.

Autorka książki podpowiada dlaczego tak się dzieje, a także pokazuje narzędzia, które pomogą regulować emocje bez szkody dla związku.

Silne reakcje emocjonalne, zarówno te dobre (wielkie romantyczne gesty), jak i te złe (gniewne ataki słowne), są wpisane we wszystkie bliskie relacje. Jednakże ze względu na słabsze funkcje wykonawcze, takie jak regulacja emocji, pamięć robocza i uwaga, dorośli z ADHD mogą doświadczać więcej wybuchów emocjonalnych niż ich neurotypowy partner.

Partner z ADHD

Ktoś z ADHD może emocjonalnie wybuchać, gdy czuje się rozczarowany lub niezauważony, jeśli na przykład z niecierpliwością czeka na spotkanie z partnerem, a plany zostają anulowane lub jeśli nie otrzyma uznania, gdy podejmuje wysiłek, aby zadowolić drugą stronę.

Dorosły z ADHD będzie się starał zachować swoje trudne lub negatywne uczucia dotyczące związku dla siebie, ponieważ często daje z siebie wszystko, aby spełnić wymagania partnera, i stara się za wszelką cenę zapobiec jego rozczarowaniu. W końcu jednak te uczucia i tak się ujawniają - zwykle w postaci emocjonalnego wybuchu, który dla drugiej osoby wydaje się nie mieć przyczyny.

Taki emocjonalny rollercoaster może utrudnić osobie neurotypowej bycie wspierającym dla partnera. Kiedy „hamulce” u osoby z ADHD nie zadziałają, bywa, że druga strona poczuje się bezradna i zdezorientowana, ma bowiem problem z zapewnieniem informacji zwrotnej, aby uniknąć kłótni lub innych intensywnych reakcji.

Z biegiem czasu takie negatywne wybuchy mogą mocno zaważyć na związku, a chwile radości i porozumienia nie przesłonią raniących słów wypowiedzianych w gniewie.

Pięć filarów związku

Wybuchy gniewu są znacznie mniej prawdopodobne, jeśli partner z ADHD czuje się w relacji bezpiecznie - zwłaszcza gdy występuje w niej pięć filarów związku.

Gdy filary pozytywnej akceptacji i nastawienia na rozwój są silne, łatwiej jest obojgu partnerom dzielić się swoimi uczuciami. Jeśli filary pochwały i uznania są stabilne, partner z ADHD dostaje pozytywne informacje zwrotne i pochwały, których potrzebuje, gdy dzieli się swoimi obawami lub rozczarowaniami. Ta pozytywna reakcja motywuje go do szczerych rozmów. Gdy w związku jest filar zabawy, para przeżywa wspólnie cenne chwile i dostrzega, że związek może kwitnąć nawet po konflikcie.

Regulacja emocjonalna jest umiejętnością, której można się nauczyć i którą można rozwijać. Chociaż partner z ADHD może doświadczać większych trudności w tym obszarze, oboje partnerzy mogą skorzystać z poniższych strategii. Istnieje wiele wspaniałych sposobów na rozwijanie lub wzmacnianie regulacji emocjonalnej. Jak każdą inną umiejętność, trzeba ją często ćwiczyć, aby pamiętać, jak korzystać z niej prawidłowo, gdy pojawią się intensywne emocje.

Taka przestrzeń to miejsce w domu wyposażone w przedmioty kreujące możliwość działań, które pomogą wam w regulacji emocji. Regulacja nie oznacza, że emocja zniknie, ale może zmniejszyć się ich intensywność.

Przestrzeń do uspokajania się

W tej przestrzeni pomocny może być plakat przedstawiający różne emocje, aby pomóc ci określić, co czujesz. Możesz trzymać w pobliżu notatnik lub dziennik, aby zapisywać to, co czujesz, w formie stwierdzenia: „Czuję się…”. Posiadanie w pobliżu pomocy sensorycznych i wizualnych przypomnień może pomóc w regulacji tego, co czujesz.

Z czasem można dowiedzieć się, co pomaga uspokoić intensywne emocje. Być może muzyka i świeca zapachowa lub dyfuzor z olejkami eterycznymi będą działać najlepiej.

A może takim sposobem okażą się ćwiczenia oddechowe albo praktyki mindfulness.

Wypuść emocje z balonika

W radzeniu sobie z ciężkimi emocjami może pomóc kupienie sobie woreczka baloników. Kiedy odczuwasz silne emocje, zaszyj się w samotności i wyjmij jeden z nich. Nadmuchując go, każdemu oddechowi przyporządkuj coś, co cię denerwuje. Zobacz, jak balonik rośnie.

Teraz wypuść z niego stopniowo powietrze, obserwując, jak się czujesz w odniesieniu do wszystkiego, co się wydarzyło, używając stwierdzeń: „Czuję się…”. Chodzi o to, żeby balonik nie stał się od razu za duży, bo wtedy wybuchnie. Najlepszym sposobem jest wypuszczanie emocji powoli, jedna po drugiej - przekonuje autorka książki.

Jeśli na miejscu jest twój partner, który po przeczytaniu o tej strategii rozumie jej cel, możesz przynieść mu nadmuchany balon. Gdy wypowiadasz stwierdzenia: „Czuję się…” i wypuszczasz z balonu powietrze, utrzymuj w pamięci cele waszego związku i pięć filarów związku, aby pomóc sobie określić swoje uczucia i doświadczenia w sposób zgodny z celami waszego związku.

Fragment pochodzi z książki „Miłość z ADHD”, wydanej nakładem wyd. Mando.

dm