Topienie pogan?

Ludy amazońskie, które przywiozły na synod kilka artefaktów swojej kultury, są chrześcijańskie. Cierpią między innymi na brak kapłanów i przez to rzadko mogą celebrować Eucharystię, ale nie są poganami. Czemu więc, topiąc w rzece ich sztukę oraz wyśmiewając stroje, sugeruje się, że to poganie i oskarża papieża Franciszka o wspólną modlitwę z „tymi poganami”? Przypomina się propaganda krzyżacka. Oni zagarniali tereny nadbałtyckie w imię walki z poganami. Prusów wyrżnęli. Żmudzinów prawie. Litwini byli ochrzczeni, ale Krzyżacy rozwinęli w Europie propagandę, która podawała w wątpliwość autentyzm ich nawrócenia. Również Polaków przedstawiali jako niewiernych chrześcijan o pogańskiej kulturze. Wszystko to w imię ekspansji i wykorzystania tubylców. Czy podobnie nie dzieje się w Amazonii? I to wcale nie jest takie śmieszne, gdy całe ludy wymierają.

Ale być może nie chodzi o piętnowanie pogan, tylko o ostrzeżenie przed wpływami pogańskimi w Kościele?

Gdy chrzci się narody, to chrzci się też ich kulturę. Łacinę wymyślili pogańscy Rzymianie. Czy dlatego powinniśmy zaprzestać jej używania w liturgii? Pierwsze wizerunki chrześcijańskie (jak Dobry Pasterz) tworzono w stylistyce pogańskiej. Czy mamy je topić w Tybrze? Platon i Arystoteles byli poganami, a przecież chrześcijańska filozofia i teologia sporo im zawdzięcza (choć ze szkodą dla potocznego odczytywania Biblii). W polskiej religijności zachowało się trochę obyczajów „pogańskich” (Krzyżacy mieli pewne punkty zahaczenia dla swojej propagandy), ale nikt ich nie uważa za bałwochwalstwo. Chyba nas nie gorszą madonny o azjatyckich i afrykańskich rysach? Śpiewy i tańce tubylcze podczas rzymskokatolickiej mszy tam, gdzie globalizacja liturgiczna zabiłaby lokalną kulturę, też nie powinny wzbudzać chęci niszczenia i topienia.

Różnorodność Kościołów lokalnych jest już jak najbardziej normalna. Skąd więc ten atak jak raz na chrześcijan z Amazonii? Tym bardziej że specjaliści twierdzą, iż rzeczone figurki nie są bożkami.

Może przeszkadza szacunek dla Matki Ziemi, dla Żywicielki? Bo rzeczywiście są one wyrazem ogólnego (przeplatającego wiele kultur i religii) respektu wobec Tej, która nas utrzymuje przy życiu. Kto się bogaci na jej niszczeniu, nas niszczy. Stąd Franciszek mówi o grzechu ekologicznym. A Jan Paweł II wzywał do nawrócenia ekologicznego.