Do biskupów Pakistanu

Do moich czcigodnych Braci
z Konferencji Episkopatu Pakistanu

Dramatyczne wydarzenia w waszym kraju napawają nas głęboką troską. W tej sytuacji zwróciłem się z prośbą do abpa Paula Josefa Cordesa, przewodniczącego Papieskiej Rady «Cor Unum», aby złożył wam wizytę i przekazał zapewnienie o mojej pamięci w modlitwie.

Błagam Ojca wszelkiego miłosierdzia, aby zachował w swej opiece was i wasze wspólnoty oraz natchnął mądrością i odwagą, które pozwolą wam sprostać wyzwaniom, jakie niesie ta godzina próby.

Zjednoczeni z wszystkimi narodami świata więzią powszechnej solidarności Kościoła, musimy zachować nadzieję i modlić się żarliwie, aby promienna gwiazda pokoju znów jak najszybciej zajaśniała nad waszą częścią świata. Zanim to nastąpi, cierpienia niezliczonych mężczyzn, kobiet i dzieci domagają się od nas konkretnej pomocy. Zwłaszcza bolesny los licznych uchodźców wymaga natychmiastowej reakcji ze strony tych, którzy są w stanie im pomóc.

Abp Cordes zastanowi się wraz z wami, w jaki konkretny sposób Kościół w Pakistanie może dopomóc naszym braciom i siostrom w potrzebie. Będę wspierał wasze wysiłki modlitwą. Z całego serca błogosławię wam i waszym wiernym. Niech Boży pokój, który przezwycięża wszelkie nieporozumienia, strzeże waszych serc i myśli w Jezusie Chrystusie (por. Flp 4, 7).

Watykan, 22 października 2001 r.