Przekazanie ikony Matki Bożej Kazańskiej, 25 sierpnia 2004

Drodzy Bracia i Siostry!

1. Jak zapowiedziałem w ubiegłą niedzielę, nasze tradycyjne cotygodniowe spotkanie dzisiaj ma szczególny charakter. Gromadzimy się bowiem na modlitwie wokół otaczanej czcią ikony Matki Bożej Kazańskiej, która wkrótce ma powrócić do Rosji, skąd została wywieziona przed wielu laty. Przemierzyła wiele krajów i zatrzymała się na dłużej w fatimskim sanktuarium w Portugalii, a ponad dziesięć lat temu dotarła opatrznościowo do domu papieskiego. Od tego czasu była u mnie i swym macierzyńskim spojrzeniem towarzyszyła mi w codziennej posłudze Kościołowi. Od tamtej pory wiele razy zwracałem się do Matki Bożej Kazańskiej, prosząc Ją, by chroniła i prowadziła oddany Jej naród rosyjski oraz by przybliżyła chwilę, w której wszyscy uczniowie Jej Syna, uznając się za braci, będą potrafili w pełni odbudować naruszoną jedność.

2. Od samego początku pragnąłem, by ta święta ikona powróciła na ziemię rosyjską, gdzie — według wiarygodnych świadectw historycznych — była przez wiele lat przedmiotem głębokiej czci całych pokoleń wiernych. Wokół ikony Matki Bożej Kazańskiej kształtowała się historia tego wielkiego narodu. Od wielu stuleci Rosja jest narodem chrześcijańskim, jest świętą Rosją. Również wtedy, gdy wrogie siły zaciekle walczyły z Kościołem i starały się wymazać święte imię Boga z życia ludzi, naród ten pozostał głęboko chrześcijański, zaświadczając w wielu przypadkach krwią o swej wierności Ewangelii oraz wartościom, które z niej wyrastają. Dlatego wraz z wami dziękuję ze szczególnym wzruszeniem Bożej Opatrzności, że pozwala mi dzisiaj przekazać w darze tę świętą ikonę czcigodnemu Patriarsze Moskwy i Wszechrusi.

3. Niech ten prastary wizerunek Matki Bożej mówi Jego Świątobliwości Aleksemu II i czcigodnemu Synodowi rosyjskiej Cerkwi prawosławnej o miłości, jaką Następca Piotra darzy ich oraz powierzonych im wiernych. Niech mówi o szacunku dla wielkiej tradycji duchowej, której święta Cerkiew rosyjska jest strażniczką. Niech mówi o pragnieniu i mocnym postanowieniu Papieża, by wraz z nimi iść drogą wzajemnego poznawania się i pojednania, ażeby jak najprędzej nastał dzień pełnej jedności wierzących, o którą tak żarliwie modlił się Chrystus (por. J 17, 20-22).

Drodzy bracia i siostry, razem ze mną proście Najświętszą Maryję Pannę o wstawiennictwo, w chwili gdy przekazuję ikonę delegacji, która w moim imieniu uda się do Moskwy.