Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 11 lipca 1999
1. Po raz siódmy spędzam z radością kilkudniowe wakacje w przepięknej miejscowości Les Combes w gminie Introd, pośród gór regionu Valle dAosta. Dziękuję za to Bogu oraz wszystkim, którzy ofiarowali mi tu gościnę. Serdecznie pozdrawiam burmistrza Introd i innych przedstawicieli władz regionu, oraz drogiego biskupa Aosty Giuseppe Anfossiego. Wśród obecnych widzę też bpa Alberto Careggio, który był moim przewodnikiem po Valle dAosta.
Cieszę się, że znów jestem wśród was, drodzy mieszkańcy Valle dAosta i turyści. Życzę udanego sezonu licznym rodzinom, które z turystyki czerpią środki utrzymania; tym zaś, którzy tak jak ja spędzają tu okres wakacji, życzę, aby umieli cieszyć się urokami przyrody — powietrzem, lasem, wodą — traktując z wielkim szacunkiem te skarby powierzone nam przez Stwórcę.
2. Ilekroć mam możność udać się w góry i podziwiać górskie krajobrazy, dziękuję Bogu za majestat i piękno stworzonego świata. Dziękuję Mu za Jego własne piękno, którego wszechświat jest jakby odblaskiem, zdolnym zachwycić wrażliwe umysły i pobudzić je do wielbienia Bożej wielkości.
W górach znajdujemy przy tym nie tylko wspaniałe widoki, które można podziwiać, ale niejako szkołę życia. Uczymy się tutaj znosić trudy w dążeniu do celu, pomagać sobie wzajemnie w trudnych chwilach, razem cieszyć się ciszą, uznawać własną małość w obliczu majestatu i dostojeństwa gór.
3. Wszystko to zachęca do refleksji nad rolą człowieka w kosmosie. Człowiek został powołany, aby uprawiać ogród świata i strzec go (por. Rdz 2, 15), jest zatem w szczególny sposób odpowiedzialny za swoje środowisko życiowe, i to nie tylko wobec własnej epoki, ale także przyszłych pokoleń. Wielkie wyzwanie ekologii znajduje w Biblii bardzo wyraźne i mocne uzasadnienie duchowe i moralne, które wskazuje rozwiązania respektujące to wielkie dobro, jakim jest życie, każde życie.
Oby ludzie roku 2000 potrafili pojednać się ze światem stworzonym oraz znaleźć drogi harmonijnego i zrównoważonego rozwoju.
Maryjo, która jaśniejesz szczególnym pięknem, pomóż nam cenić i szanować stworzenie. Ty, którą mieszkańcy gór darzą tak wielką miłością i która w okolicznych dolinach czczona jesteś w licznych sanktuariach, opiekuj się mieszkańcami Valle dAosta, aby byli wierni swoim tradycjom i pozostali zawsze otwarci i gościnni.
Wspomagaj nas, abyśmy umieli czynić z naszego życia wspinaczkę ku Bogu i naśladować wiernie Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który prowadzi nas do celu, gdzie w świecie nowego stworzenia będziemy się radować pełnią życia i pokoju.
Skomentuj artykuł