Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 29 czerwca 2001

1. Niecałe dwa dni temu wróciłem z Ukrainy i dzisiejsze spotkanie na modlitwie «Anioł Pański» pozwala mi podziękować Maryi Pannie za wielki dar, jakim była ta podróż apostolska.

Od dawna pragnąłem odwiedzić Ukrainę, która jest historycznym pomostem łączącym Wschód i Zachód, i przygotowywałem się do tej wizyty na modlitwie. Osiągnięcie tego celu jest jeszcze jednym dowodem na to, że wedle zamysłu Opatrzności Kościół w Europie winien znów oddychać obydwoma płucami, aby nowa ewangelizacja objęła cały kontynent.

Przyjęcie wiernych ukraińskich było naprawdę gorące i wzruszające. Wszystkim serdecznie dziękuję.

2. W duchu ekumenicznym, który charakteryzował pielgrzymkę do Grecji oraz tę ostatnią podróż, z radością witam dzisiaj w Rzymie delegację Patriarchatu Konstantynopola, która wieczorem o godz. 18.30 będzie uczestniczyła w uroczystej Eucharystii przed Bazyliką św. Piotra. Witajcie! Dom Piotra wita was z szacunkiem i miłością.

Z miłością witam również 36 arcybiskupów metropolitów mianowanych w ciągu ostatniego roku, którzy podczas Mszy św. otrzymają paliusze.

Pozdrowieniem obejmuję także licznych biskupów mianowanych w tym roku, przybyłych do Rzymu na «dni refleksji», zorganizowane przez Kongregację ds. Biskupów. Z całego serca życzę im, aby ten pobyt w miejscach upamiętniających działalność apostołów był dla nich źródłem światła i zachętą do coraz lepszego wypełniania posługi pasterskiej.

3. Zwróćmy się teraz z modlitwą «Anioł Pański» do Najświętszej Maryi Panny. Szczególnie żarliwie modlę się do Maryi Dziewicy za wszystkich rzymian w uroczystość ich świętych Patronów: niech ich wiara będzie mocna jak wiara Piotra i pełna apostolskiego zapału jak wiara Pawła. Tylko w ten sposób, drodzy chrześcijanie Rzymu, staniecie się solą i światłem tego miasta, które dzięki wam będzie mogło godnie spełniać swoją misję duchową w świecie również w tym ważnym okresie jego dziejów.