Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 8 grudnia 2002

1. Odmawiając trzykrotnie każdego dnia modlitwę «Anioł Pański», powtarzamy: «Et Verbum caro factum est — Słowo stało się ciałem». W czasie Adwentu te ewangeliczne słowa nabierają jeszcze mocniejszego znaczenia, bowiem liturgia prowadzi nas do przeżywania na nowo klimatu oczekiwania na wcielenie Słowa.

Dlatego Adwent stanowi idealny kontekst dla uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Prosta dziewczyna z Nazaretu, która odpowiadając «tak» aniołowi, odmieniła bieg historii, była zachowana od wszelkiej skazy grzechu od momentu Jej poczęcia. I właśnie Ona jako pierwsza skorzystała z dzieła zbawienia dokonanego przez Chrystusa, na którego Matkę została wybrana już od wieczności.

2. Toteż dziś nasze oczy kontemplują tajemnicę Jej Niepokalanego Poczęcia, a z serc płynie chóralna pieśń dziękczynienia. Liturgia uwydatnia cuda, jakich Bóg dokonał za Jej pośrednictwem: «Radość, którą odebrała nam Ewa, przywracasz nam w Twym Synu / i otwierasz drogę do Królestwa Niebieskiego» (Hymn z Jutrzni, wyd. włoskie).

Jednocześnie jesteśmy zachęcani, aby Ją naśladować: Maryja spodobała się Bogu, bo była uległa i pokorna.

Niebiańskiemu posłańcowi odpowiedziała: «Ecce Ancilla Domini, fiat mi-hi secundum verbum tuum — Oto Ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego» (Łk l, 38). Z taką samą postawą wewnętrzną powinni wierzący przyjmować wolę Bożą w każdych okolicznościach.

3. «Dziewico Niepokalana, / pobiegniemy za Tobą, / pociągnięci wonią Twojej świętości» (Antyfona z Jutrzni). Tymi słowami zwracamy się dziś do Maryi, świadomi naszej słabości, lecz pewni Jej nieustannej macierzyńskiej pomocy. Dziś po południu po raz kolejny złożę Jej tradycyjny hołd na placu Hiszpańskim, dając wyraz czci, jaką otacza Ją diecezja rzymska i cały Kościół. Zachęcam was, drodzy bracia i siostry, abyście zjednoczyli się ze mną w tym akcie wiary maryjnej. Prośmy teraz Dziewicę Niepokalaną, aby pomagała wszystkim chrześcijanom być autentycznymi uczniami Chrystusa — niech coraz bardziej czysta będzie ich wiara, coraz mocniejsza nadzieja i coraz bardziej wielkoduszne miłosierdzie.