Rozważanie przed modlitwą "Regina coeli", 13 kwietnia 1998

1. Dzisiejsza liturgia jest przedłużeniem radości paschalnej, wzywa nas bowiem, byśmy chwalili Boga za to, że «Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha». W naszej refleksji nad tajemnicą zmartwychwstania Jezusa prowadzi nas dzisiaj anioł: «Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych?» — pyta kobiety, które przyszły do grobu (Łk 24, 5). Od tamtego dnia to samo pytanie rozbrzmiewa przez wszystkie stulecia aż do naszych dni. Anioł wzywa nas, byśmy nie szukali żywego wśród umarłych. Z tych słów możemy zaczerpnąć dwa pouczenia. Przede wszystkim zachętę, byśmy niestrudzenie szukali Chrystusa zmartwychwstałego, bo On obficie obdarza życiem tych, którzy Go spotykają. Znaleźć Chrystusa znaczy odkryć pokój serca, jak to ukazuje doświadczenie wielu konwertytów. Także kobiety opisane w Ewangelii, choć w pierwszej chwili są przestraszone, później bardzo się radują z ponownego spotkania ze zmartwychwstałym Nauczycielem (por. Mt 28, 8-9). Wszystkim życzę, by mogli przeżyć to samo duchowe doświadczenie, przyjmując w swoim sercu, w domu i w rodzinie radosne orędzie paschalne: «Chrystus powstawszy z martwych, już więcej nie umiera, śmierć nie ma już nad nim władzy, alleluja».

2. Ale jest jeszcze jedna nauka, którą możemy zaczerpnąć ze słów anioła. Kiedy wzywa on kobiety, aby nie szukały «żywego wśród umarłych», chce nam uświadomić, że Chrystus — Żyjący i jaśniejący chwałą — może teraz zostać poznany przez swoich uczniów lepiej niż przed swoją męką i śmiercią. Teraz bowiem daje uczniom Ducha Świętego, który może ich doprowadzić «do całej prawdy» (J 16, 13). Duch, pierwszy dar udzielony przez Zmartwychwstałego wierzącym (J 20, 22), wspomaga ich słabość, pozwalając im «poznać w pełni tajemnicę odkupienia i głosić całą prawdę o zasadach wiary» (Piotr Damiani, Carmina et preces, III).

3. Drodzy bracia i siostry, wzywajmy Królową Niebios, która również pospieszyła na spotkanie ze zmartwychwstałym Synem i mogła z radością nawiązać na nowo dialog z Nim. Niech Maryja sprawi swoim wstawiennictwem, aby każdy chrześcijanin umiał dawać świadectwo radosne i konsekwentne, które doprowadzi także wielu innych do spotkania i uznania zmartwychwstałego Pana, zawsze żywego wśród nas.