"Szukajcie obojętnych i tych, którzy są daleko"

Na poszukiwanie obojętnych i tych, którzy są daleko, by "otworzyć wyłom w murze, za którym zazdrośnie chronią swoją autarkię". Taka jest misja wskazana przez papieża Franciszka biskupom, którzy otrzymali sakrę w ciągu tego roku i uczestniczą w spotkaniu zorganizowanym przez Kongregacje ds. Biskupów i Kościołów Wschodnich.

Podczas audiencji, która odbyła się w czwartek 10 września rano w Sali Klementyńskiej, Papież zalecił pasterzom, by nie uchylali się przed "dramatycznymi wyzwaniami" dzisiejszego świata: wśród nich jest globalizacja, która "przybliża tych, którzy są daleko, ale z drugiej strony oddziela tych, którzy są blisko", oraz migracje; lecz również troska o środowisko naturalne, "ogród, który Bóg dał człowiekowi i innym stworzeniom jako mieszkanie, a który jest zagrożony przez krótkowzroczny i często drapieżny wyzysk", a także praca, "której pozbawione są całe pokolenia, sprowadzone do danych statystycznych".

Wśród trosk Papieża jest też zubożenie relacji międzyludzkich, "rozpowszechniony brak odpowiedzialności", "zagubienie licznych młodych ludzi" i "samotność wielu osób starszych". Dla Franciszka, mówiąc krótko, "żadna dziedzina życia ludzi nie może być wyłączona z tego, o co troszczy się serce pasterza", który musi wystrzegać się "niebezpieczeństwa, że zaniedba którąś z wielu szczególnych rzeczywistości" powierzonego mu stada.

W tym sensie Papież wezwał biskupów, by stawali się "pedagogami, kierownikami duchowymi i katechetami" dla tych, którzy obcują ze wspólnotami chrześcijańskimi, by dawali się zarazić radością, bez której - przestrzegł - "chrześcijaństwo staje się trudem, czystym wysiłkiem".

W stosunku do ochrzczonych, którzy nie żyją zgodnie z wymogami Ewangelii, zadaniem pasterza, według Franciszka, jest zagrzewanie serc słowami, lecz przede wszystkim "przez pokorne i bezinteresowne słuchanie", by pomóc im "rozpoznać swego Pana, aby mieli siłę wrócić do Jerozolimy".

W odniesieniu do tych, którzy są daleko, Papież powiedział:

"Idźcie do nich, stańcie przed nimi i patrzcie, bez lęku i zawstydzenia, niezależnie od tego, na jakie weszli drzewo. Nie bójcie się zachęcić ich, by szybko z niego zeszli, bo Pan chce dziś właśnie wejść do ich domu. Dajcie im zrozumieć, że zbawienie przechodzi pod drzewem ich życia i spiesznie skierujcie się do ich domów, często pełnych rzeczy pozbawionych sensu".