Co to znaczy oddanie świata Niepokalanemu Sercu Maryi

Świat prawdopodobnie ani nie zrozumiał, ani też pewnie specjalnie nie będzie się starał zrozumieć tego, co uczynił papież "oddając świat Niepokalanemu Sercu Maryi", bo jak to przetłumaczyć na język materialnych konkretów, które są dla świata jedynie istotne?

Gdy papież udał się na Lampedusę, by wyrazić solidarność z uciekinierami z Północnej Afryki, dla których krótka morska podroż bywa często ostatnią podróżą w ich życiu, to ten gest był czytelny i zrozumiały. Kiedy pościł i modlił się o pokój w Syrii, to również łatwo było zrozumieć.

Co zrobił papież, modląc się przed figurką Matki Boskiej Fatimskiej trudniej zrozumieć i to nawet osobom wierzącym, bo używa on w tym wypadku języka, który jest często uważany za zbyt pietystyczny i mało pasujący do tak zwanej wiary oświeconej.

Język ten jednak pozostaje w doskonałej harmonii z dziećmi, Franciszkiem, Hiacyntą i Łucją, bohaterami wydarzeń, które zapoczątkowały religijny fenomen Fatimy.

Było to w maju 1917 roku i wiązało się z objawieniem Maryi i Jej orędziem skierowanymi do wyznawców Chrystusa na całym świecie. Dzieciom, którym ukazała się Maryja, nie chciano uwierzyć. Były one surowo dyscyplinowane, oskarżane o kłamstwo, halucynacje czy też upodobanie do robienia intryg.  W końcu jednak, władza kościelna widzenia te uznała za autentyczne, a w związku z tym również tak zwane orędzie fatimskie zdobyło sobie prawo obywatelstwa w życiu wiernych kościoła katolickiego.

Maryja ostrzegała świat przed wielka katastrofą wojen i przewrotów, jeśli nie dojdzie do nawrócenia ludzkości. Dzieci mówiły o przerażającym widzeniu mąk piekielnych jako realnym zagrożeniu dla świata...

Papież Franciszek aktem oddania świata Niepokalanemu Sercu Maryi wpisał się w tradycję zapoczątkowaną przez papieży, jego poprzedników, szczególnie zaś Jana Pawla II, powierzając świat macierzyńskiej trosce Maryi, świat wielkiego kryzysu ekonomicznego, politycznego i humanitarnego.

Zagrożona jest cała nasza globalna cywilizacja, obejmująca wszystkie kraje i narody. Nie ma potrzeby odwoływać się do przerażających wizji piekła, gdyż piekło jest tuż obok nas. Świat jest rozdzierany konfliktami, a niesprawiedliwość staje się coraz bardziej zakłamana i coraz bardziej butna.

Dzisiaj nie wystarczy jednak wołanie o nawrócenie. Świat potrzebuje pomocy. Kościół upatruje ją w Maryi, bo Ona najlepiej rozumie Zbawiciela i stanowi do Niego najprostszą drogę.

Maryja jest Matką Kościoła i jednocześnie ten Kościół reprezentuje. Tak jak przyszedł Mesjasz na świat, za Jej sprawą, dzięki Jej zgodzie na powołanie, jakim została obdarzona, podobnie ma się rzecz z ponownym przyjściem Jezusa, tym razem w chwale, aby zaprowadzić Boży ład na ziemi.

Oddanie świata w Jej macierzyńską opiekę nie jest grożeniem światu strasznym kataklizmem, ale raczej aktem nadziei i zaufania, że tej katastrofy uniknie, bo mamy w Maryi potężną Obronę i Orędowniczkę.

Wierzymy, że razem z Maryją będziemy świadkami przemiany świata, gotowego na ponowne przyjście Mesjasza, tym razem w chwale Zmartwychwstania i tylko ten włącza się rzeczywiście w akt zawierzenia dokonany przez papieża, kto w ten akt wierzy i w związku z tym sam zawierza siebie opiece nieskalanej grzechem Matki Dziewicy, aby uczestniczyć w zbawczej komunii Kościoła i Jezusa Chrystusa.