Jezus wyprowadza uczniów z ‘klatek religijnych czy świeckich’ – uczy żyć w wolności!
„Nastanie jedna owczarnia”. Jezus obala podziały za pośrednictwem krzyża i zmartwychwstania. Mówi jednak o ‘jednej trzodzie’, o wspólnocie Kościoła, a nie o instytucji. Jezus wyprowadza uczniów z ‘klatek religijnych czy świeckich’, żeby żyli w wolności wyrażonej w miłości i wzajemnej służbie.
Słowo ewangelii na dzisiaj (J 10,11-16):
Z ewangelii wg św. Jana: Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz.
Komentarz do ewangelii z dnia (8 maja 2024 r.):
Obraz: W uroczystość św. Stanisława, biskupa i męczennika, rozważamy ewangelię o dobrym pasterzu. Oczyma wyobraźni zobaczę postaci pasterza i najemnika. Wczuję się w zagrożenie, wyobrażenie ‘wilka’, który ‘porywa i rozprasza’.
Myśl: Dobry pasterz ‘daje’ swoje życie za owce. To ma wiele znaczeń. Przede wszystkim działa dla dobra owiec, troszcząc się o nie, nie uciekając przed zagrożeniem. „Gdyby umarł, owce zostałyby rozkradzione i rozproszone”. Dlatego to, co cechuje pasterza to miłość, oddanie i odwaga z jaką troszczy się o owce, o ich bezpieczeństwo. ‘Daje – wystawia’ swoje życie dla dobra owiec. Pasterz też ‘daje’ swoje życie jako ‘okup’ na wybawienie swoich owiec. Staje się żertwą, całopalną ofiarą, która daje życie wszystkim.
Emocja: „Nastanie jedna owczarnia”. Jezus obala podziały za pośrednictwem krzyża i zmartwychwstania. Mówi jednak o ‘jednej trzodzie’, o wspólnocie Kościoła, a nie o instytucji. Jezus wyprowadza uczniów z ‘klatek religijnych czy świeckich’, żeby żyli w wolności wyrażonej w miłości i wzajemnej służbie.
Wezwanie: Poproszę o łaskę rozpoznania prawdziwego pasterza i pójścia za nim. Podziękuję za znaki, które mnie prowadzą do niego.
Zaplanuję sobie czas na adorację Najświętszego Sakramentu, nawet jeśli tylko online.
Skomentuj artykuł