Nie jesteś niewolnikiem i sługą – kochaj!
‘Zachować przykazania’ równa się ‘trwać w miłości’. Nie chodzi o formalizm uczynków, ale o ducha. Trwanie w Jego miłości to zachęta do miłowania tak, jak On, uprzedzająco, bezgranicznie, bez warunków wstępnych, bez oczekiwania na odwzajemnienie.
Słowo ewangelii na dzisiaj (J 15,9-11):
Z ewangelii wg św. Jana: Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.
Komentarz do ewangelii z dnia (2 maja 2024 r.):
Obraz: Jezus jest wraz z uczniami w Wieczerniku. Oczyma wyobraźni zobaczę to miejsce i osoby wokół. Posłucham wypowiadanych słów. Jak latorośle z winnego krzewu, tak my z Jezusa i z Ojca czerpiemy życiową limfę. To Jego słowo i przykazania. Przyjrzę się swoim skojarzeniom i odczuciom.
Myśl: Jezus objawia w pełni miłość Ojca. To miłość doskonała, „istniejąca od zawsze i na zawsze”. Miłość Ojca przelewa się na nas przez Jezusa. Jesteśmy wezwani do wytrwania w niej. Stanie się to przez zachowywanie Jego przykazań. Nasze trwanie w miłości Chrystusa wyraża się przez „życie zgodne z Jego życiem”. Wiary nie można odłączyć od miłości. Przestałaby wtedy być sobą. Nie doprowadziłaby człowieka do pełni radości. Każdy człowiek pragnie szczęścia. Tylko Bóg jest w stanie dać mu tę ‘bezgraniczną radość’, bo tylko On jest miłością nieskończoną.
Emocja: ‘Zachować przykazania’ równa się ‘trwać w miłości’. Nie chodzi o formalizm uczynków, ale o ducha. Trwanie w Jego miłości to zachęta do miłowania tak, jak On, uprzedzająco, bezgranicznie, bez warunków wstępnych, bez oczekiwania na odwzajemnienie.
Wezwanie: Poproszę o łaskę wierności w zachowaniu przykazań. Podziękuję za doświadczenie radości z bliskości Pana.
Uczynię jakiś gest uszanowania i uwielbienia.
Skomentuj artykuł