Jezus chwyci Cię za rękę, gdy wydaje Ci się, że toniesz – miej wiarę!

„Kim On jest?” To pytanie przewija się przez całą ewangelię. Strach jest przeciwieństwem wiary. Burze duchowe, lęki, poczucie różnego rodzaju zagrożenia są częścią życia ucznia. Odzierają nas z myślenia o radzeniu sobie własnymi siłami. Pogłębiają zaufanie Bogu.
Słowo ewangelii na dzisiaj (1 lutego 2025 r.):
Z ewangelii wg św. Marka: Gdy zapadł wieczór owego dnia, rzekł do nich: «Przeprawmy się na drugą stronę». Zostawili więc tłum, a Jego zabrali, tak jak był w łodzi. Także inne łodzie płynęły z Nim. Naraz zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź już się napełniała. On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?» On wstał, rozkazał wichrowi i rzekł do jeziora: «Milcz, ucisz się!». Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza. Wtedy rzekł do nich: «Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże wam brak wiary?» Oni zlękli się bardzo i mówili jeden do drugiego: «Kim właściwie On jest, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?»
Komentarz do ewangelii z dnia (Mk 4,35-41):
Obraz: Jesteśmy wraz z Jezusem i uczniami na wzburzonych wodach Jeziora Galilejskiego. Oczyma wyobraźni zobaczę gwałtowny wicher, fale bijące o łódź, zalęknionych uczniów. Przyjrzę się emocjom i lękom, jakich doświadczają uczniowie. Zobaczę swoje odczucia.
Myśl: Burza na jeziorze jest alegorią życia, ‘przeprawiania się na drugą stronę’. Uczniowie doświadczają trudności, są pełni obaw, zagrożenie przerasta ich siły. Są opanowani swoimi myślami, zalęknieni. Nie mają odwagi, nie potrafią jeszcze zaryzykować swojego życia, pójść w pełni za Jezusem, zaufać. Widzieli już wiele cudów, doświadczyli mocy Pana, ale ziarno Słowa jeszcze się w nich nie zakorzeniło. To opowiadanie jest katechezą chrzcielną, która zachęca do zaufania Panu, który ‘wstał’, żyje, uspokaja niepokoje i ‘wichry’ naszych serc.
Emocja: „Kim On jest?” To pytanie przewija się przez całą ewangelię. Strach jest przeciwieństwem wiary. Burze duchowe, lęki, poczucie różnego rodzaju zagrożenia są częścią życia ucznia. Odzierają nas z myślenia o radzeniu sobie własnymi siłami. Pogłębiają zaufanie Bogu.
Wezwanie: Poproszę o łaskę wierzenia bardziej słowu Pana niż moim lękom. Podziękuję za wspólnotę Kościoła, łódź, w której jest Pan na przekór moim obawom.
Jubileusz 2025: Zaplanuję sobie chwilę na adorację Najświętszego Sakramentu, czasu odnajdywania spokoju przy Panu, nawet pośród życiowych burz.
Jeśli Ci pomoże lepiej doświadczyć tej historii ewangelicznej, spróbuj zobaczyć to wydarzenie jako Immersive art (zanurzenie w sztukę) w Muzeum Frameless w Londynie:
Skomentuj artykuł