Mieć odwagę szukać i wybierać

„Podobnie będzie przy końcu świata…” Będziemy sądzeni tak, jak sami sądziliśmy. Odmierzą nam tą miarą, jakiej używaliśmy wobec innych. Trzeba zachować umiar, nie wpadać w przesadną karność albo pobłażliwość, pesymizm lub naiwną pewność.

Słowo ewangelii na dzisiaj (Mt 13,44-52):

Z ewangelii wg św. Mateusza: Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę. Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca, poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją.
Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do sieci, zarzuconej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju. Gdy się napełniła, wyciągnęli ją na brzeg i usiadłszy, dobre zebrali w naczynia, a złe odrzucili. Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych i wrzucą w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
Zrozumieliście to wszystko?» Odpowiedzieli Mu: «Tak jest». A On rzekł do nich: «Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare».

Komentarz do ewangelii z dnia (30 lipca 2023 r.):

Obraz: Ewangelia proponuje nam kilka obrazów. To ukryty skarb, który trzeba szukać i znaleźć i trzeba mieć odwagę podjęcia decyzji. Inny obraz to sieć zarzucona i zagarniająca wszelkie ryby, symbol sądu ostatecznego. Zatrzymam się na tym, co bardziej przyciągnie moją uwagę.
Myśl: Królestwo niebieskie ukazane jest jako skarb i drogocenna perła. Ono jest warte tego, aby dla niego poświęcić wszystko. Trzeba szukać i ostatecznie wybierać. Motywem jest ‘radość’. Bóg daje nam radość, byśmy mieli odwagę wybierać. Zły duch będzie robił wszystko, by nas tej radości pozbawić, byśmy w smutku nie podejmowali właściwych decyzji. Jest to klasyczny przykład ‘rozeznawania duchów’. Druga para przypowieści mówi o odpowiedzialności i także o rozeznaniu. Kościół nie jest ‘sektą sprawiedliwych’, ale wszystko rozeznaje i ratuje z ‘otchłani’. Naśladujemy Boga ratując, zbawiając, a nie potępiając i odrzucając.
Emocja: „Podobnie będzie przy końcu świata…” Będziemy sądzeni tak, jak sami sądziliśmy. Odmierzą nam tą miarą, jakiej używaliśmy wobec innych. Trzeba zachować umiar, nie wpadać w przesadną karność albo pobłażliwość, pesymizm lub naiwną pewność.
Wezwanie: Poproszę o doświadczenie radości z opowiadania się za Panem. Podziękuję za doświadczone miłosierdzie, które mogę dzielić z innymi.
Zaplanuję sobie czas na codzienny rachunek sumienia, uprzywilejowany czas ‘rozeznawania duchów’.