Na dobranoc i dzień dobry - Mt 9, 14-15

Smutek w odpowiednim czasie…

Sprawa postów

Po powrocie Jezusa z krainy Gadareńczyków podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą? Jezus im rzekł: Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć.

Opowiadanie pt. "Ciągła niepewność"

Czy posiadamy więcej niż jedno życie? Czasem pojawia się wielkie rozgoryczenie. Nie krótkość życia tak zasmuca lecz jego tymczasowość. Dla wielu jeszcze gorsze jest to, że gdy życie trwa nie jest ono niczym innym jak ciągłym końcem - spotkań i rozstań, pamiątek i pragnień, jednej rzeczy po drugiej.

Amerykański komik Woody Allen zapytany: "Czy jesteś szczęśliwy z tego powodu, że osiągniesz nieśmiertelność dzięki swym osiągnięciom?" - odpowiedział z melancholią - "Kto troszczy się o osiągnięcie nieśmiertelności na drodze osiągnięć? Interesuje mnie osiągnięcie nieśmiertelności na drodze nieumierania."

Refleksja

Smutek i żal są nam potrzebne, bo to one hartują naszego ducha. Szczególnie w okresie postu zastanawiamy się nad naszym własnym postępowaniem, ale też dostrzegamy innych ludzi. Obyśmy nie zatrzymywali się na ich zewnętrznych poczynaniach, ale przede wszystkim na wewnętrzych motywacjach, które wynikają z postawy serca…

Jezus wie, że w życiu każdego człowieka jest czas radości i czas smutku. Smutek jest nieodłączną częścią naszego życia. Wie, że prawo falowania naszych pozytywnych, ale też i negatywnych odczuć są obecne każdego dnia. Obyśmy w smutku znaleźli pokój, który da nam radość dziś, jutro i potem na zawsze…

3 pytania na dobranoc i dzień dobry

1. Czy smutek potrzebny jest naszemu życiu?
2. Na czym polega "prawo falowania"?
3. Jak osiągnąć prawdziwa radość?

I tak na koniec...

"Jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy" (Haruki Murakami)