Nie wystarczy ‘nie czynić zła’. Trzeba czynić dobro

Przywiązanie do dóbr, pragnienie gromadzenia, pomnażania i posiadania może być wielką przeszkodą i pułapką. Tylko to, czym potrafimy się dzielić z potrzebującymi stanie się ‘skarbem w niebie’. Nie wystarczy ‘nie czynić zła’. Trzeba czynić dobro.

Niedziela, 13 października 2024 r.

Czytania: Mdr 7,7-11; Hbr 4,12-13; Mk 10,17-30 albo krótsza Mk 10,17-27

Z ewangelii wg św. Marka:

Gdy wybierał się w drogę, przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed Nim na kolana, pytał Go: «Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?» Jezus mu rzekł: «Czemu nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg. Znasz przykazania: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę». On Mu rzekł: «Nauczycielu, wszystkiego tego przestrzegałem od mojej młodości». Wtedy Jezus spojrzał z miłością na niego i rzekł mu: «Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!» Lecz on spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.
Wówczas Jezus spojrzał wokoło i rzekł do swoich uczniów: «Jak trudno jest bogatym wejść do królestwa Bożego». Uczniowie zdumieli się na Jego słowa, lecz Jezus powtórnie rzekł im: «Dzieci, jakże trudno wejść do królestwa Bożego. Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego». A oni tym bardziej się dziwili i mówili między sobą: «Któż więc może się zbawić?» Jezus spojrzał na nich i rzekł: «U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe».
Wtedy Piotr zaczął mówić do Niego: «Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą». Jezus odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam wam: Nikt nie opuszcza domu, braci, sióstr, matki, ojca, dzieci i pól z powodu Mnie i z powodu Ewangelii, żeby nie otrzymał stokroć więcej teraz, w tym czasie, domów, braci, sióstr, matek, dzieci i pól, wśród prześladowań, a życia wiecznego w czasie przyszłym.

Obraz: Oczyma wyobraźni zobaczę drogę Jezusa z Cezarei Filipowej przez Galileę do Jerozolimy. Zobaczę też bogatego człowieka, który chce wiele, ale nie ma odwagi oderwania się od dóbr, które posiada. Zwrócę uwagę na odczucia, jakie się pojawiają we mnie.

Myśl: Dzisiejszy fragment składa się z trzech scen. Pierwsza to człowiek bogaty, który ma dobre intencje i pragnienia, ale przywiązanie do tego, co posiada, czyni go ‘ślepym’. Nie umie cieszyć się posiadanym skarbem. Odczuwa smutek tego, kto jest zagubiony. Druga scena to zdziwienie uczniów, kiedy słyszą o ‘niemożności zbawienia’. W trzeciej widzimy Piotra, który mówi o wyborze pójścia za Jezusem, którego dokonali uczniowie. To są istotne tematy: wejście do królestwa, życie wieczne, zbawienie czy potępienie oraz warunki konieczne do osiągnięcia zbawienia.

Emocja: Mieć wiele posiadłości. Przywiązanie do dóbr, pragnienie gromadzenia, pomnażania i posiadania może być wielką przeszkodą i pułapką. Tylko to, czym potrafimy się dzielić z potrzebującymi stanie się ‘skarbem w niebie’. Nie wystarczy ‘nie czynić zła’. Trzeba czynić dobro.

Wezwanie: Poproszę o łaskę wolności do pójścia za Panem. Podziękuję za tych, którzy uczyli mnie oderwania się od dóbr, by ‘gromadzić skarby w niebie’.
Uczynię jakiś gest uszanowania i wolności.