Otwartość na potrzeby braci i sióstr. Czy jeszcze o nich pamiętasz?

W pierwotnym Kościele najpierw było słowo prowadzące do nawrócenia i wspólnota dóbr, jako jego owoc. Dopiero potem była Eucharystia i uwielbienie Boga.

Słowo na dziś (Mk 6,34-44)

Z Ewangelii wg św. Marka: Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać. A gdy pora była już późna, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Miejsce jest puste, a pora już późna. Odpraw ich! Niech idą do okolicznych osiedli i wsi, a kupią sobie coś do jedzenia». Lecz On im odpowiedział: «Wy dajcie im jeść!» Rzekli Mu: «Mamy pójść i za dwieście denarów kupić chleba, żeby im dać jeść?» On ich spytał: «Ile macie chlebów? Idźcie, zobaczcie!» Gdy się upewnili, rzekli: «Pięć i dwie ryby». Wtedy polecił im wszystkim usiąść gromadami na zielonej trawie. I rozłożyli się, gromada przy gromadzie, po stu i po pięćdziesięciu. A wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo, połamał chleby i dawał uczniom, by kładli przed nimi; także dwie ryby rozdzielił między wszystkich. Jedli wszyscy do sytości. i zebrali jeszcze dwanaście pełnych koszów ułomków i ostatków z ryb. A tych, którzy jedli chleby, było pięć tysięcy mężczyzn.

Komentarz do Ewangelii (Środa, 7 stycznia 2025 r.)

Obraz: Jesteśmy wraz z Jezusem i uczniami nad Jeziorem Genezaret, na miejscu pustynnym, pośród tłumu ludzi, którzy podążają za Panem. Przyjrzę się tej sytuacji. Posłucham rozmów uczniów z Jezusem. Zwrócę uwagę na swoje skojarzenia i odczucia.

Myśl: Jezus i apostołowie przemieszczają się łodzią na przeciwległy brzeg jeziora. Podąża za nimi spory tłum. Uczniowie czują się bezradni wobec tej sytuacji, bo wydaje im się, że nie będą w stanie zaspokoić potrzeb tak wielkiej grupy ludzi. To jest jak proroctwo na wszystkie czasy. Ludzkość nie jest zjednoczona, nękana podziałami, konfrontowana konfliktami na poziomie indywidualnym, społecznym i międzynarodowym. Do takiej wspólnoty Kościoła Jezus mówi: "wy dajcie im jeść!", co może wprowadzić w zakłopotanie. To próba wiary dla wierzących, by patrzeć na sytuację ludzi oczyma Chrystusa.

Emocja: Widzieć i litować się. Głód nauczania prowokuje Jezusa, by uczynił cud zaspokojenia głodu fizycznego. W pierwotnym Kościele najpierw było słowo prowadzące do nawrócenia i wspólnota dóbr, jako jego owoc. Dopiero potem była Eucharystia i uwielbienie Boga. To było "widzieć i litować się" w praktyce pierwszych wspólnot.

Wezwanie: Poproszę o otwartość oczu i serca na potrzeby braci i sióstr. Podziękuję Panu za uzdolnienie mnie do służenia innym. Zaplanuję sobie czas na rachunek sumienia z uważności i dobroczynności.