Siedem inspirujących myśli św. Augustyna. O tym pisał w swoim liście do Boga

Był zdolny, bardzo inteligentny i szukał prawdy. Szukał też rozrywki i przyjemności. Gdy miał dwadzieścia lat, prowadził już własną szkołę; jego wykształcenie i talent pomagały mu odkrywać zagadki świata i życia. W końcu Augustyn spotkał się z największą z nich - żywym Bogiem, a wtedy jego życie zupełnie się zmieniło. Choć chrzest przyjął dopiero w wieku 33 lat, został jednym z największych chrześcijańskich twórców swoich czasów. 

Siedem inspirujących myśli św. Augustyna

Jedna z wielu jego książek - "Wyznania" - jest jak list pisany do Boga. To bardzo szczera i osobista opowieść o własnym życiu, błędach i porażkach, odkryciach i zachwytach, która do dziś porusza ludzi i zmienia ich życie. Oto siedem inspirujących fragmentów "Wyznań". 

1. O życiu. "Nie byłoby mnie, Boże mój, zupełnie by mnie nie było, gdyby Ciebie we mnie nie było. A może raczej nie byłoby mnie, gdybym nie istniał w Tobie, z którego wszystko, przez którego wszystko, w którym wszystko?"

2. O ludzkiej niedoskonałości.  "Ciasna to chatka - dusza moja. Przychodząc, zechciej ją rozszerzyć. Wali się w gruzy - chciej ją podźwignąć. I wiem też, Panie, że jest w niej niejedno, co będzie razić Twoje oczy. Lecz któż ją oczyści? Do kogóż oprócz Ciebie wołać mam?"

3. O życiu jako łasce Boga. "O Panie Boże mój, to Ty mi dałeś życie i ciało. Ty obdarzyłeś ciało zmysłami, wyposażyłeś je w członki i nadałeś mu właściwe proporcje. I wszczepiłeś w to ciało instynkty służące jego sprawności i bezpieczeństwu. Każesz mi za to chwalić i wielbić Cię, i pieśnią sławić imię Twe, najwyższy Panie. Choćbyś niczego więcej ponad to nie uczynił, już byłbyś Bogiem wszechmocnym. i dobrym. Nikt bowiem inny nie mógłby tego dokonać, Ty jeden tylko."

4. O Bogu, który ratuje człowieka. "Niechaj się nigdy nie znużę dziękowaniem Ci za miłosierną opiekę: za to, żeś wyrwał mnie z gęstwiny zła, za to, żeś stał się dla mnie słodszy od wszystkich pokus, jakim dawniej ulegałem - więc pokochałem Ciebie nade wszystko, całą mocą miłości uchwyciłem się Twojej ręki... O, aż po kres życia chroń mnie od wszelkiego zła! Tyś, Panie, Królem moim, Tyś moim Bogiem. Tobie niechaj służy wszystko, czego się nauczyłem pożytecznego"

Przeczytaj katechezę Benedykta XVI o św. Augustynie

5. O przyjaźni. "Tylko wtedy przyjaźń jest prawdziwa, kiedy Ty nią wiążesz ludzi, którzy do Ciebie przywarli — rozlawszy miłość w sercach naszych przez Ducha Świętego, który jest nam dany."

6. O talentach. "Bez większych trudności, bez pomocy nauczycieli zdołałem zrozumieć wszystko, co czytałem o sztuce retorycznej i logice, o geometrii, muzyce i matematyce. Ty wiesz, Panie Boże mój, że i bystrość pojmowania, i ostrość polemiczna Twoim są darem. A ja za nie dziękować Tobie nie umiałem. I dlatego owe zdolności nie były dla mnie pożyteczne, lecz raczej zgubne."

7. O rozproszeniach na modlitwie. "Jeśli bowiem serce nasze jest naczyniem, w którym owe rzeczy się gromadzą, jeśli jest aż tak zatłoczone niesłychanymi głupstwami, to przecież z tego powodu modlitwy nasze nieraz się przerywają albo zamącają. Kiedy, stojąc przed Twoim obliczem, wznosimy ku Tobie głos z głębi serca, nagle nie wiadomo skąd takie niedorzeczne myśli się wyłaniają - i oto tak wielkie uniesienie się roztrwania."

Źródło: "Wyznania" św. Augustyna.