Sztuka, malarstwo staje się w nim modlitwą – bł. Fra Angelico OP

[Zwiastowanie NMP - Fra Angelico, Public domain, via Wikimedia Commons]. „Będę śpiewał Ci wobec aniołów…” (Ps 138 [137], 1). Życie Fra „Angelico”, jakby w głębokiej syntonii z imieniem, które nosił, było niezwykłym „śpiewem” dla Boga: „śpiewem wobec aniołów”. Całym swoim życiem śpiewał chwałę Boga, nosił ją jako skarb w głębinach swojego serca, wyrażał zaś w dziełach sztuki.

[Zaślubiny Maryi i Józefa - Fra Angelico, P.d., via Wiki. Comm.]. Fra Angelico pozostał w pamięci Kościoła oraz w historii kultury jako niezwykły zakonnik-artysta. Syn duchowy św. Dominika, który pędzlem wypowiedział swoją „summę” Bożych tajemnic, podobnie jak Tomasz z Akwinu wypowiedział ją językiem teologii. W dziełach jego barwy i kształty „oddają pokłon świętemu przybytkowi Boga” i głoszą szczególne dziękczynienie „Jego Imieniowi”.

[Kazanie na Górze - Fra Angelico, P.d., via Wiki. Comm.]. Niezwykły, mistyczny urok malarstwa Brata Angelico każe nam zatrzymać się w zachwycie wobec geniuszu, jaki je zrodził i zawołać wraz z Psalmistą: „Jak dobry jest Bóg dla prawych, dla tych, co są czystego serca!” (Ps 73 [72], 1). Myśleć o błogosławionym Angelico to myśleć o modelu życia, w którym sztuka jawi się jako droga ku chrześcijańskiej doskonałości: był on wzorowym zakonnikiem i wielkim artystą.

[Złożenie Chrystusa do grobu - Fra Angelico, P.d., via Wiki. Comm.]. Fra Giovanni da Fiesole, zwany Angelico ze względu na dobroć duszy i piękno swych obrazów, był kapłanem-artystą, który przy pomocy kolorów potrafił wypowiedzieć mowę Słowa Bożego. Swą czystą i gorliwą wiarę zaczerpnął z domowego ogniska, a Zakon Dominikanów, do którego wstąpił w 1420 roku, dał mu pogłębioną znajomość świętej doktryny i pobudził do głoszenia tajemnicy zbawienia poprzez posługę kapłańską i malarstwo.

[Zmartwychwstanie Chrystusa - Fra Angelico, P.d., via Wiki. Comm.]. Poświęcając się Bogu, Błogosławiony Angelico stał się bardziej jeszcze człowiekiem nie tylko w stosunku do innych, ale dla innych; jego dzieła są trwałym orędziem żywego chrześcijaństwa, a równocześnie orędziem wysoce ludzkim, opartym na przenikającej duchowo mocy religii, dzięki której każdy człowiek zbliżający się do Boga i Jego tajemnic staje się podobny do Niego w świętości, w pięknie, w błogosławieństwie; staje się zatem człowiekiem odpowiadającym najpierwotniejszym zamysłom swego Stworzyciela.

[Zaśnięcie Maryi - Fra Angelico, P.d., via Wiki. Comm.]. Urzeczywistnił w swoim życiu organiczny i podstawowy związek pomiędzy chrześcijaństwem i kulturą, pomiędzy człowiekiem i Ewangelią. W nim wiara stała się kulturą, a kultura przeżywaną wiarą. Był on zakonnikiem, który potrafił przekazać za pośrednictwem sztuki wartości, jakie znajdują się u podstaw chrześcijańskiego sposobu życia. Był „prorokiem” świętego obrazu: potrafił osiągnąć szczyty sztuki, czerpiąc natchnienie z tajemnic wiary.

[Ukoronowanie NMP - Fra Angelico, P.d., via Wiki. Comm.]. [Wyniesienie na ołtarze bł.] Fra Giovanniego da Fiesole to uznanie chrześcijańskiej doskonałości tego wspaniałego malarza, który w sposób skuteczny i szczery dokonał innowacji w dziedzinie duchowości w sztuce, a jednocześnie świadectwo głębokiego zainteresowania Kościoła postępem kultury i sztuki oraz owocnym dialogiem, jaki pragnie z nimi prowadzić.

[Mowa św. Piotra - Fra Angelico, P.d., via Wiki. Comm.]. Do was wszystkich tworzących świat kultury, w którym rodzą się i rozwijają zjawiska artystyczne, mówię: „przyjaciele prawdziwej sztuki, jesteście także naszymi przyjaciółmi”. Powtarzając to zdanie Ojców Soboru z orędzia do artystów, ogarniam moją pełną szacunku i podziwu myślą wszystkie dusze ludzi miłujących piękno, a także cały świat artystów Rzymu i Italii oraz wszystkich innych krajów i kontynentów.

[Żywoty Ojców Kościoła - Fra Angelico, P.d., via Wiki. Comm.]. Dla Błogosławionego Angelico Słowo Boże było równocześnie źródłem natchnienia dla jego życia i dla jego twórczości. W jego świetle tworzył swoje dzieła — a równocześnie i nade wszystko tworzył samego siebie, rozwijając swoje wyjątkowe przymioty naturalne i odpowiadając na łaskę Bożą.

[Życie i dzieła św. Mikołaja - Fra Angelico, P.d., via Wiki. Comm.]. Myślę, że Fra Angelico czuł się głęboko wezwany Chrystusowym porównaniem do dwoistej twórczości: tworzył dzieła tak, jak tworzył siebie! I to samo wezwanie daje Kościół do rozważenia wszystkim artystom; szukajcie właściwej proporcji pomiędzy pięknem dzieł a pięknem duszy! „Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje”.

[Sąd Ostateczny - Fra Angelico, P.d., via Wiki. Comm.]. Ludzie sztuki! Serce wasze z pewnością jest w pięknie dzieł ludzkiego geniuszu — jak i w waszej własnej twórczości. Obyście nosili w sobie równocześnie to ewangeliczne poczucie proporcji, jakim przemawia do nas Chrystus Boski Artysta oraz Jego naśladowca: artysta Fra Angelico. Żyjmy wedle Ducha! Kościół powierza wam zadanie pomagania człowiekowi, poprzez waszą pracę artystyczną.