Ziemska historia jest jak ‘pomost’ do przyszłego życia

Przyszłość zależy od doczesności, od tego, czy umieliśmy żyć miłosierdziem. Obraz piekła i nieba ma ukształtować i wzmocnić motywacje do podejmowania właściwych decyzji życiowych.

Czwartek, 20 marca 2025 r. 

Czytania: Jr 17,5-10; Łk 16,19-31 

Z ewangelii wg św. Łukasza: 

Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień świetnie się bawił. U bramy jego pałacu leżał żebrak okryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza; nadto i psy przychodziły i lizały jego wrzody. Umarł żebrak, i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany. Gdy w Otchłani, pogrążony w mękach, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: "Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i poślij Łazarza; niech koniec swego palca umoczy w wodzie i ochłodzi mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu". Lecz Abraham odrzekł: "Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A prócz tego między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd do nas się przedostać". Tamten rzekł: "Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca! Mam bowiem pięciu braci: niech ich przestrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki". Lecz Abraham odparł: "Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!" "Nie, ojcze Abrahamie - odrzekł tamten - lecz gdyby kto z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą". Odpowiedział mu: "Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą"». 

Papież Franciszek zachęca, by komentarze do ewangelii, homilie były krótkie i przemawiały do serca: niech to będzie jeden obraz, jedna myśl i jedna emocja. Zakończymy wezwaniem do modlitwy prośby i dziękczynienia. 

Obraz: Jezus zmierza do Jerozolimy. Po drodze naucza liczne rzesze, czyni cuda, odwiedza znaczne osoby wspólnoty żydowskiej i grzeszników, którzy żyją ‘na marginesie’. Oczyma wyobraźni zobaczę te spotkania, tych ludzi. Wsłucham się w słowa przypowieści. 

Myśl: Każdy ma jedno życie. Rozpoczyna się ono na ziemi i jest kontynuowane w życiu przyszłym. Ziemska historia jest jak ‘pomost’ do przyszłego życia. Bezimienny bogacz opływa we wszystko, ale jest nieczuły na los Łazarza. Zna go, mieszka blisko, ale pozostaje nieporuszony. Łazarz przyjmuje swój los nie obarczając nikogo winą. Życie tu na ziemi i przyszłe to ciągłość. Przyszłość zależy od doczesności, od tego, czy umieliśmy żyć miłosierdziem. Obraz piekła i nieba ma ukształtować i wzmocnić motywacje do podejmowania właściwych decyzji życiowych. 

Emocja: Perspektywa śmierci. To nie jest powód do straszenia się, ale raczej do wzmacniania motywacji. Jezus nie straszy, nie chce budzić grozy. Przypomina o odpowiedzialności za podejmowane decyzje i czyny. Nasze codzienne wybory mają znaczenie i swoją ‘wagę’.  

Wezwanie: Poproszę o łaskę otwarcia serca na biedy wokół nas. Podziękuję za wykorzystane okazje do miłosierdzia w praktyce.

Jubileusz 2025: Wokół nas żyje wielu współczesnych Łazarzy. W chwili refleksji przyjrzę się swojej rzeczywistości i pozwolę, by ona podpowiedziała mi właściwą reakcję.