Zmartwychwstanie Jezusa to nie "nagroda" ale dar do dzielenia się z siostrami i braćmi
W Wigilię Paschalną wysłuchaliśmy wielu opowiadań z historii zbawienia, które mówią nam o planie Boga względem świata i człowieka. Ewangelia ze swoim orędziem zmartwychwstania Pana jest zwieńczeniem tych historii.
Słowo na dziś (Mt 28,1-10)
Z Ewangelii wg św. Mateusza: Po upływie szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia przyszła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób. A oto powstało wielkie trzęsienie ziemi. Albowiem anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął kamień i usiadł na nim. Postać jego jaśniała jak błyskawica, a szaty jego były białe jak śnieg. Ze strachu przed nim zadrżeli strażnicy i stali się jakby umarli.
Anioł zaś przemówił do niewiast: «Wy się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział. Chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał. A idźcie szybko i powiedzcie Jego uczniom: Powstał z martwych i oto udaje się przed wami do Galilei. Tam Go ujrzycie. Oto, co wam powiedziałem». Pośpiesznie więc oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i biegły oznajmić to Jego uczniom.
A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: «Witajcie!» One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: «Nie bójcie się! Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą».
Komentarz do Ewangelii (08.04.2023)
Obraz: Scena dzisiejszej ewangelii rozgrywa się przy grobie, gdzie Jezus został pochowany i po drodze do Wieczernika, gdzie byli Jego uczniowie. Oczyma wyobraźni zobaczę te miejsca i wydarzenia. Posłucham wypowiadanych słów.
Myśl: Centralnymi postaciami tego opowiadania ewangelicznego są dwie Marie. W Wigilię Paschalną wysłuchaliśmy wielu opowiadań z historii zbawienia, które mówią nam o planie Boga względem świata i człowieka. Ewangelia ze swoim orędziem zmartwychwstania Pana jest zwieńczeniem tych historii. Maria Magdalena i druga Maria reprezentują uczniów Chrystusa. Zapewne doświadczały lęku, skoro i Anioł, i sam Chrystus zwracają się do nich: "nie bójcie się!". Wyzwoleniem od lęku jest "szukanie Jezusa Ukrzyżowanego", przyjęcie orędzia Zmartwychwstania, potwierdzonego kontemplacją "pustego grobu". To jest także polecenie dla mnie.
Emocja: Bojaźń i wielka radość. Bojaźń ucznia jest inna od "drżenia i umierania ze strachu" strażników. Jest tajemnicą, trudną do wyobrażenia perspektywą, ale nie paraliżuje. Przynosi wielką radość i posyła do wspólnoty uczniów Chrystusa. To nie jest "nagroda" do zatrzymania dla siebie, ale dar do dzielenia się z siostrami i braćmi.
Wezwanie: Poproszę o łaskę usłyszenia orędzia wielkanocnego. Podziękuję za Jego przychodzenie do uczniów i posyłanie ich na cały świat.
Razem z obiema Mariami, ‘podejdę do Jezusa’, ‘obejmę Go’ i ‘oddam Mu pokłon’.
Skomentuj artykuł