Nie stać mnie na was...

Jak pracowałem, tak pracuję. Jednak giełdowi jokerzy i wytrzeszczający oczy dziennikarze sugerują, że oto moja (załóżmy że giełdowa) firma jest dziś warta 0,00 zł. A jeszcze wczoraj "zwyżkowała". A co mnie to obchodzi... Kryzys na giełdzie? Tak się to nie raz kończyło...

Nie ma kryzysu gospodarczego. Jest raczej kryzys instytucji finansowych. Tych przerażających molochów, które już dość dawno przestały służyć ludziom, a których rola na rynku jest zbyt poważna. O wiele za duża.

Kryzys instytucji finansowych, w tym państw, to także efekt kryzysu ... pracy. Nic nie jest tak zajadle niszczone, "oskubywane" i zniewalane jak wolność gospodarcza, czyli wolność pracy. Ludzie w biznesie nie dostaną emerytury po 15 latach, nie wezmą długiego urlopu, ani nie mają szans na lukratywne posadki w miejskich spółkach samorządowych...

Politycy, bankowcy, urzędnicy, farmaceuci - to bardzo proste. Nie stać mnie na was... 

Zyta Gilowska stwierdziła, że nie wiadomo, co się stało z połową gigantycznej sumy przeznaczonej przez amerykański rząd na ratowanie banków. Ona jest fachowcem od finansów, ja tylko troszkę pomagam malutkim, ale najzdrowszym firmom.

Premier Irlandii w listopadzie ub r. z zaskoczeniem stwierdził, że w systemie bankowym "brakuje" 13 mld euro. To proste, właściciel pieniędzy przelał je, dokąd chciał i tyle. A wykształceni, ładnie wyglądający politycy udają, że nie wiedzą, co się dzieje. To śmieszne.

Spacer ulicami wielu miast ukazuje, kto tu kogo trzyma w ręku. Banki, banki, banki... plus apteki, apteki, apteki. Co brać najpierw - kredyt na leki, czy leczyć się na kredyt?

Można wzruszyć ramionami, popukać się w czoło, jednak ja naiwnie wierzę w sens pracy. Pracy, która nie jest niszczona przez składki i podatki, urzędników i skierowane przeciwko ludziom pracy instytucje. Obecnie ideałem obywatela staje się urzędnik, bezrobotny i bezdomny. Ludzie totalnie uzależnieni od państwa, zniewoleni w każdej niemal decyzji tyczącej swego losu.

Można to zmienić, ale trzeba chcieć. Proponuję nadal naiwnie, bo przecież i tak nikt dotąd nie doczytał... żeby:

1. Wprowadzić jeden prosty, obrotowy (do 5 proc.) podatek "przychodowy". I zlikwidować całe ustawy o pit i cit. 5 % od obrotu da naprawdę efekt. Żadnych strat itp. ale i wszechwładzy biurokratów nad firmą. Kto ukryje obrót, temu podatek wyniesie 95 %. Dokumenty podatkowe będzie można spalić w ciągu 2 lat.

2. Wprowadzić dobrowolność składki ZUS. Głównie emerytalnej. Propozycja dla młodych ludzi, z zastrzeżeniem, że zrzekają się polskiej emerytury w przyszłości. Dotyczy to zarówno firm jak i pracowników. ZUS potrzebuje środków, jednak ludzie bardziej potrzebują pracy. Jakakolwiek aktywność zawodowa emerytów wojskowych i policyjnych będzie skutkować zawieszeniem świadczenia. Były policjant na taxi? Bardzo proszę, jesteś wolny od ZUS, ale nie dostaniesz także na ten czas swojej emerytury.

4. Państwo minimum: wojsko, policja, edukacja i opieka społeczna, oraz, do czasu zrównoważenia bilansu w ZUS, dotacje do tej instytucji oraz spłata kredytów i odsetek państwowych. Likwidacja większości administracji. Pozostawienie minimum instytucji. Nie stać nas na dotacje w tym zakresie. Są ważniejsze sprawy.

5. Płaca minimalna 2000 netto. Wolna od jakichkolwiek podatków. Wyłącznie składka zdrowotna i chorobowa. Pozostawienie kwestii składek rentowych i emerytalnych w gestii osoby pobierającej pensję. To powinno dać ruch w handlu i gospodarce.

7. Docelowo konstytucyjny zakaz zadłużania państwa, funkcje publiczne pełnione społecznie, ewentualnie w kwocie pensji minimalnej, ścisła reglamentacja tworzenia nowych stanowisk.

To na dobry początek, wracam do pracy. Być może jutro moja firma będzie coś warta, bo ponoć dziś to ZERO. Nie udaję Greka, bo nim nie jestem, ale nie dam sobie wcisnąć kitu, że oto zwykli ludzie, takie głupki jak ja, są winni kryzysu.

I jeszcze jedno: skrucha, pokuta i nawrócenie. Od dużego do małego...