Niekochana Miłość. Droga Krzyżowa i...

Niekochana Miłość to połączenie fragmentów dziennika s. Józefy Menéndez, w którym Chrystus opowiada o swojej męce z rozważaniami Drogi Krzyżowej, podyktowanymi jej przez Zbawiciela.

Ta duchowa lektura pomaga towarzyszyć cierpieniu Jezusa, odmalowanemu Jego własnymi słowami. Przemierzając tę drogę, odkrywamy odmienny od tradycyjnego, zaskakująco ludzki wizerunek Boga, który przeżywa smutek, samotność i tęsknotę za człowiekiem. Dlatego bardziej od ran, dotyka Go ból odrzucenia Jego Miłości, ponieważ ponad wszystko chce, aby poznano Miłosierdzie Jego Serca. Żaden ludzki umysł, żadna książka nie jest w stanie zgłębić tajemnicy Odkupienia. Ale, być może, dzięki tej lekturze ktoś odkryje miłość, miłosierdzie i przebaczenie Boga.

Na podstawie Wezwania do Miłości - notatek z objawień Pana Jezusa siostrze Józefie Menéndez zakonnicy Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusa (Sacré Coeur).

Słowo wstępne

W lutym 1890 roku w Madrycie przyszła na świat Maria Józefa Menéndez. Jak sama o sobie mówiła, pragnęła przeżyć swoje życie niezauważona, służąc Bogu i ludziom. Ale Chrystus miał wobec niej inne plany. Wybrał tę niepozorną siostrę ze Zgromadzenia Sacré Coeur, aby była powiernicą i świadkiem Jego Dzieła. W swoim krótkim życiu zakonnym doświadczała niezwykłych objawień. Zapis jej spotkań i rozmów z Panem Jezusem, zatytułowany Wezwanie do Miłości, został opublikowany dopiero po jej śmierci.

Niekochana Miłość składa się z fragmentów tego wyjątkowego dziennika, w których Chrystus opowiada o swojej męce, oraz z Drogi Krzyżowej, której rozważania podyktował siostrze Józefie sam Zbawiciel.

Niniejsza książka to zaproszenie, aby towarzyszyć Panu Jezusowi w Jego cierpieniu, opowiedzianym Jego własnymi słowami. Przemierzając tę drogę, odkrywamy odmienny od tradycyjnego, zaskakująco ludzki wizerunek Boga. Boga smutnego, samotnego, tęskniącego za człowiekiem. Boga, którego bardziej od ran, dotyka odrzucenie Jego Miłości, ponieważ ponad wszystko chce, aby poznano Miłosierdzie Jego Serca. Aby nikt nie bał się przyjść do Niego i prosić o przebaczenie. Aby nikt nie czuł się samotny i opuszczony.

Poznajemy także swoją wartość jako człowieka. Cierpiący Jezus pragnie nas, bo tylko nasze otwarte serca, nasze modlitwy przynoszą Mu ulgę. Zraniony Bóg szuka bliskości ze swoim stworzeniem i prosi, abyśmy wyszli Mu naprzeciw. I szanując naszą ludzką wolność, nam pozostawia wybór drogi.

Żaden ludzki umysł, żadna książka nie jest w stanie zgłębić tajemnicy Odkupienia. Ale, być może, dzięki tej lekturze ktoś odkryje miłość, miłosierdzie i przebaczenie Serca Jezusa.

Iwona Kubiś

Tajemnice Męki Pańskiej
1. Wieczernik

18 - 28 lutego 1923
Pan Jezus do Józefy

A teraz, Józefo, zacznę od tego, że odsłonię ci uczucia, które przepełniały moje Serce, kiedy umywałem nogi moich Apostołów. Zgromadziłem ich dwunastu, żadnego nie wykluczając. Znajdował się tam i Jan, uczeń umiłowany, i Judasz, który miał wkrótce potem wydać Mnie moim wrogom. Powiem ci, dlaczego chciałem ich wszystkich zgromadzić i dlaczego zacząłem od umywania nóg.

Józefo, daj się dziś przeniknąć gorącym pragnieniem, aby wszystkie dusze, a zwłaszcza grzesznicy, obmyli się w wodzie pokuty, aby napełnili się uczuciami ufności, a nie lęku. Jestem bowiem Bogiem Miłosierdzia, zawsze gotowy przyjąć ich do mego Serca.

Tu kończy się pierwsza wypowiedź Pana Jezusa. Józefa pisała szybko przez dwadzieścia minut.

Tak - mówi dalej Pan Jezus. - Tu występują dwie rzeczy: nędza i miłość. Dzięki miłości wiele dusz odzyskuje tutaj życie, a dzięki nędzy, Bóg skierował swoje spojrzenie na tę gromadkę dusz.

Któż przeniknie uczucia, które wtedy ogarnęły moje Serce? Uczucia radości, miłości i czułości; któż jednak równocześnie pojmie Jego gorycz?