Niezawodna metoda na małżeńskie kłótnie

Tu się nic nie ułoży "samo". Dzień ślubu nie jest chwilą, kiedy można głęboko odetchnąć: "Uff - mam go!"; "No wreszcie - zdobyłem ją!". Nic bardziej mylnego. Jak poradzić sobie z małżenstwem?

Na początek "kulinarna" opowiastka, jedna z wielu tego typu, które krążą na Facebooku.

- A ty nigdy nie zdradziłeś?

- Ani razu przez wszystkie lata małżeństwa.

- Ja bym się zanudził na śmierć. To tak, jakbyś jadł codziennie to samo ciasto. Można dostać mdłości.

- Mylisz się. Mdłości dostajesz dlatego, że się przejadasz i mieszasz różne gatunki ciasta. Gwarancją najlepszego smaku jest swojski, domowy wypiek, a nie podróbki. Ale pamiętaj - smak ciasta najbardziej zależy od tego, kto je wyrabia. Widocznie kiepski z ciebie piekarz…

Żeby było sprawiedliwie, opowiedzmy to samo raz jeszcze, pokazując, jak to niekiedy wygląda z męskiej perspektywy.

Do poradni małżeńskiej przychodzi kobieta i opowiada ze wzburzeniem:

- Proszę pani, ja już chyba nie wytrzymam z tym moim mężem! Ciągle tylko praca, koledzy, piwko, sport, Internet… A kiedy mu zwracam uwagę, złości się i wychodzi, trzaskając drzwiami. No po prostu diabeł, nie mąż!

- A jak długo jesteście małżeństwem? - pyta psycholog.

- Od siedmiu lat.

- I zawsze był taki? Jak to wyglądało na początku?

- No nie, na początku był jak anioł. Zgadywał wszystkie moje życzenia, zanim je wypowiedziałam!

- W takim razie gratuluję pani!

- Nie rozumiem. Czego?

- W ciągu siedmiu lat zrobić z anioła diabła - ooo, do tego trzeba wybitnych zdolności…

Przeczytajcie też: 5 błędów tych, co marzą o związku >>

Tu się nic nie ułoży "samo"

Dzień ślubu nie jest chwilą, kiedy można głęboko odetchnąć: "Uff - mam go!"; "No wreszcie - zdobyłem ją!". Nic bardziej mylnego. Owszem, jakiś etap został zamknięty i można przez chwilę poczuć coś w rodzaju spełnienia, zwłaszcza gdy przygotowanie do małżeństwa było solidne. Nie zmienia to jednak faktu, że najważniejsze dopiero przed nimi.

Co zrobić, aby małżeńska rzeczywistość w miarę upływu lat nie szarzała, tylko przeciwnie - nabierała coraz piękniejszych barw? Czy to w ogóle jest możliwe? Jak uniknąć rutyny, powierzchowności we wzajemnych relacjach? Jak pogodzić się z wadami drugiej połówki, które w warunkach "24 razy 7 razy 365" nieuchronnie ujawnią się w całej swej wątpliwej krasie? Jak zapanować nad własnymi humorami, nieuporządkowanym wnętrzem, kłopotliwymi dla otoczenia nawykami?

Ugryź się w język - dobry sposób na koniec kłótni

Odpowiedź jest krótka, choć w przyszłości będzie wymagała uszczegółowienia. Trzeba ogromnej, systematycznej, świadomej pracy nad sobą; stanięcia w prawdzie przed Panem Bogiem (podczas codziennej modlitwy, a nie klepanego pacierza!) i przed samym sobą; nazwania po imieniu swoich mocnych stron i słabości; mocnego oparcia się na łasce Bożej (trwanie w łasce uświęcającej, spowiedź, Komunia święta), zakasania rękawów i wzięcia się do pracy nad tym wszystkim, co jest we mnie nieuporządkowane i może zagrażać naszej jedności małżeńskiej. Słowem - nie bójmy się tego jakże niemodnego dziś słowa - potrzeba ascezy. Dziś zasygnalizujemy tylko jedno z najbardziej owocnych ćwiczeń w ramach małżeńskiej ascezy: ugryźć się w język.

Pewien narzeczony krótko przed ślubem otrzymał taką radę od swego przyszłego teścia: "Tylko pamiętaj, że małżeństwo to najcięższy zakon…". Przysłowia, ta mądrość narodów, mówią, że bez pracy nie ma kołaczy i że każdy jest kowalem swego losu. Jak ulał pasuje to do dobrego małżeństwa…