Głoszenie Ewangelii człowiekowi stałą misją Kościoła (24.05.2005)

Głoszenie Ewangelii człowiekowi stałą misją Kościoła

List Benedykta XVI do kard. Jeana-Louisa Taurana

Jego Eminencja kard. Jean-Louis Tauran,
Archiwista i Bibliotekarz
Świętego Kościoła Rzymskiego

Gorąco proszę o przekazanie moich serdecznych pozdrowień wszystkim osobom uczestniczącym w kolokwium na temat «Kultura, rozum i wolność», zorganizowanym w Paryżu dla upamiętnienia wizyty w Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Oświaty, Nauki i Kultury mojego czcigodnego poprzednika Papieża Jana Pawła II, którą odbył 2 czerwca 1980 r.

Pragnę w szczególności pozdrowić pana Koďchira Matsuurę, dyrektora generalnego UNESCO, pamiętając, że organizacja obchodzi w tym roku 60. rocznicę powstania. Pozdrawiam również pana Michaela Omolewę, przewodniczącego Konferencji Generalnej UNESCO, zespół współpracowników oraz wszystkie osoby akredytowane przy tej instytucji.

Dziś możemy być niezmiernie wdzięczni Papieżowi Janowi Pawłowi II, który wykorzystując swoje wielkie doświadczenie osobiste i kulturowe, zawsze uwydatniał w swoim nauczaniu centralne i niezastąpione miejsce człowieka oraz jego podstawową godność, będącą źródłem jego niezbywalnych praw. Przed 25 laty Papież powiedział w siedzibie UNESCO, że «w dziedzinie kultury człowiek jest zawsze faktem pierwszym: pierwotnym i podstawowym» (n. 8) («L'Osservatore Romano», wyd. polskie, n. 1980/6, s. 4). Czyż jednym z mocnych punktów jego refleksji wobec tego «areopagu umysłów i sumień», jak wówczas określił swoich rozmówców, nie było przypomnienie każdemu z nich o ich odpowiedzialności: «Budujcie pokój od samego fundamentu: od poszanowania wszystkich praw człowieka, zarówno tych, które dotyczą materialno-ekonomicznych, jak też tych, które dotyczą duchowych i wewnętrznych wymiarów jego bytowania w tym świecie» (tamże, n. 22)?

Głoszenie wyzwalającej nowości Ewangelii każdemu człowiekowi, docieranie do wszystkiego, co składa się na jego życie i wyraża jego człowieczeństwo, jest ustawicznym wyzwaniem dla Kościoła. Ta misja, którą Kościół otrzymał od swojego Pana, jest zasadniczo zgodna z waszą wizją i w wysokim stopniu uzasadnia fakt, że Stolica Apostolska zawsze pragnęła — poprzez obecność stałego obserwatora — móc uczestniczyć w waszych refleksjach i zadaniach. Kościół katolicki nadal będzie to czynił — mobilizując swe siły, które są przede wszystkim natury duchowej — zabiegając o dobro człowieka we wszystkich wymiarach jego istnienia.

W świecie złożonym i podzielonym, ale zarazem poddanym silnym wymogom, jakie stawia globalizacja stosunków ekonomicznych, a jeszcze bardziej informacji, niezwykle ważna jest mobilizacja sił intelektualnych, ażeby wszędzie uznane zostały prawa człowieka do oświaty i kultury, zwłaszcza w krajach najbiedniejszych. W tym świecie, w którym człowiek musi uczyć się coraz bardziej uznawać i szanować swojego brata, Kościół pragnie wnosić swój wkład w służbę wspólnocie ludzkiej, ukazując, w sposób nieustannie pogłębiany, relację, jaka łączy każdego człowieka ze Stwórcą wszelkiego życia i stanowi podstawę niezbywalnej godności każdej istoty ludzkiej, od jej poczęcia po naturalny kres.

Pozdrawiam członków wspólnoty uniwersyteckiej i nauczycieli, którzy uczestniczą w tym kolokwium; pragnę raz jeszcze wyrazić im zaufanie Kościoła oraz zachęcić, by wytrwale pełnili swe trudne i chwalebne zadanie w służbie prawdzie. Zachęcam wszystkich uczestników tego kolokwium do tworzenia prawdziwej polityki kultury, zabiegającej o ochronę tożsamości kulturowych, które często zagrożone są przez układy sił ekonomicznych i politycznych, a także o rozwijanie form wyrazu kultury człowieka we wszystkich wymiarach jego istnienia.

Serdecznie pozdrawiam wszystkie osobistości duchowne i świeckie obecne na tym spotkaniu i z całego serca wypraszam dla wszystkich obfite błogosławieństwa Boże.

Watykan, 24 maja 2005 r.

Benedykt XVI