List Papieża z okazji VII Kongresu Teologów Polskich

Jego Ekscelencja
Bp Stanisław Wielgus
Przewodniczący Rady Naukowej
Konferencji Episkopatu Polski

Drogi Księże Biskupie,

Otrzymałem informację o VII Kongresie Teologów Polskich, który niebawem ma się odbyć na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Już dziś pragnę przesłać moje pozdrowienie wszystkim organizatorom, prelegentom i uczestnikom. Życzę, aby to ważne wydarzenie naukowe przyniosło obfite owoce.

Jak mi wiadomo, Kongres będzie odbywał się pod hasłem: «Kościół w życiu publicznym. Teologia polska i europejska wobec nowych wyzwań». Jest to temat aktualny zawsze, ale wobec zmian politycznych, społecznych i kulturowych, jakie przyniosły ostatnie lata, wydaje się nabierać szczególnego znaczenia.

Okoliczności historyczne sprawiły, że na przestrzeni kilku dziesięcioleci Polska stanowiła teren konfrontacji katolicyzmu z wrogą mu ideologią. Uniwersyteckie studium teologii, choć programowo utrudniane, przychodziło wówczas z pomocą kapłanom i wiernym. Solidne uzasadnienie prawd wiary i zasad moralnych, wykład nauki społecznej oraz promocja kultury czerpiącej z chrześcijańskiej tradycji pozwoliły stawić czoło fałszywej, choć wydawałoby się przekonującej ideologii.

W latach osiemdziesiątych wkład teologii w życie publiczne miał szczególny charakter. W dobie tworzenia zrębów demokracji w kraju rodzącym się do wolności katoliccy uczeni przez swą twórczość i zaangażowanie usiłowali nieść pomoc tym środowiskom, które podjęły wysiłek kształtowania jej chrześcijańskiego i humanistycznego oblicza. I w tym wymiarze nie można było nie dostrzec, jak wielkie znaczenie dla ducha narodu ma współpraca teologów z ludźmi nauki i kultury, a także z różnymi środowiskami mającymi wpływ na kształt społecznej rzeczywistości.

Dziś pojawiły się nowe wyzwania. Trzeba umieć je dostrzec, właściwie ocenić i podjąć odpowiednie wysiłki, aby im sprostać. Ufam, że temu będą służyć kongresowe spotkania. Wobec nowych zadań, stawianych dziś przez złożone sytuacje cywilizacyjne i religijne, Kościół, a wraz z nim teologia stają wobec wezwania nie tylko do obrony dziedzictwa chrześcijańskiego, ale także do aktywnego wychodzenia do miejsc życia codziennego i współczesnej cywilizacji, aby na drodze dialogu i ewangelizacji skutecznie głosić prawdę o Bogu żywym i Jego zamyśle zbawienia przez Jezusa Chrystusa. To wezwanie wynika niejako z faktu, że istnieje nierozerwalna więź między ewangelizacją a refleksją teologiczną, gdyż ta ostatnia — jako nauka posiadająca własny status i własną metodologię — żyje wiarą Kościoła i jest na służbie jego misji.

Na ręce Księdza Biskupa, jako przewodniczącego Rady Naukowej Konferencji Episkopatu Polski i organizatora Kongresu, przesyłam pozdrowienie Biskupom z Księdzem Prymasem, Księdzem Arcybiskupem Józefem Michalikiem, przewodniczącym KEP, Księdzem Arcybiskupem Józefem Życińskim, Metropolitą Lubelskim i Wielkim Kanclerzem KUL. Pozdrawiam Rektora Uniwersytetu, Profesorów i Studentów, jak również Gości z kraju i z zagranicy. Życząc raz jeszcze owocnych prac, z serca wszystkim błogosławię.

Castel Gandolfo, 4 września 2004 r.