Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 11 czerwca 2000

1. W dzisiejszą niedzielę obchodzimy uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Podczas Mszy św., której dane mi było przewodniczyć wczoraj wieczorem, plac św. Piotra stał się jak gdyby «wieczernikiem» w sercu Rzymu, duchowo połączonym z Wieczernikiem jerozolimskim, gdzie prawie dwa tysiące lat temu nastąpiło pierwsze cudowne zstąpienie Ducha Świętego na apostołów i Najświętszą Maryję Pannę.

Tamtego dnia narodził się Kościół — jeden, święty, powszechny i apostolski. Jeden, ponieważ Duch czyni Kościół tajemnicą komunii, ziemską ikoną Trójcy Przenajświętszej; święty, bo Duch strzeże świętości Chrystusa-Głowy w jego członkach; powszechny, bo Duch każe mu głosić wszystkim narodom jedyną Ewangelię zbawienia; apostolski, ponieważ przez posługę apostołów i ich następców Duch prowadzi go drogami historii.

2. W świetle tego święta szczególne znaczenie zyskuje obchodzony dzisiaj «Dzień refleksji nad obowiązkami katolików wobec innych: głoszenie Chrystusa, świadectwo i dialog». Z inicjatywy Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego dzień ten ma być dla każdego ochrzczonego i dla każdej wspólnoty kościelnej zachętą do refleksji nad tym, jak coraz usilniej głosić Chrystusa i świadczyć o Nim wobec wszystkich, choć w postawie szacunku dla różnych przekonań religijnych. Szczególnie ważna jest współpraca z każdym człowiekiem dobrej woli w budowaniu świata bardziej sprawiedliwego i braterskiego.

Tylko w Chrystusie można urzeczywistnić ten zamysł autentycznej odnowy duchowej i społecznej. Oto dlaczego, również w ramach Wielkiego Jubileuszu rozpocznie się w najbliższą niedzielę w Rzymie Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny, którego program przewiduje m.in. tradycyjną procesję Bożego Ciała w czwartek 22 czerwca oraz uroczystą liturgię końcową, zwaną Statio Orbis, sprawowaną wieczorem w niedzielę 25 czerwca. Jezus, który dwa tysiące lat temu narodził się w Betlejem z Maryi Dziewicy za sprawą Ducha Świętego, jest nadal obecny wśród nas w sakramencie Eucharystii, Chlebie żywym, który zstąpił z nieba, chlebie pielgrzymowania i nadziei.

3. W najbliższych dniach rozpocznie się w Phenianie, w Ludowo-Demokratycznej Republice Korei, spotkanie o historycznym znaczeniu między przywódcami Korei Północnej i Południowej. Wraz z wszystkimi ludźmi dobrej woli gratuluję rządzącym obydwu krajów tej inicjatywy, żywiąc nadzieję, że dialog i wzajemna wymiana przyczynią się do pojednania dwóch społeczeństw, do połączenia rodzin podzielonych już od półwiecza, do stabilizacji i pomyślności całego półwyspu koreańskiego. Tylko dzięki ofiarnym działaniom na rzecz wspólnego dobra będzie można przezwyciężyć trudności i osiągnąć pozytywne rezultaty, co stałoby się źródłem radości i nadziei dla ludzkości.

Myślą zwracam się teraz ku Afryce. Serce Afryki znów krwawi! W ostatnich dniach mieszkańcy miasta Kisangani w Demokratycznej Republice Konga stali się zakładnikami przemocy na skutek walk między zbrojnymi ugrupowaniami. Nie zostały oszczędzone nawet instytucje kościelne. Są setki zabitych i rannych. Odwołuję się do odpowiedzialności i wrażliwości władz politycznych i wojskowych, prosząc Boga, aby pozwolił im usłyszeć głos własnego sumienia: Afryka, a zwłaszcza Demokratyczna Republika Konga potrzebują pojednania i pokoju. Niech się wstawia za nami Najświętsza Maryja Panna, Królowa Pokoju.