Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 12 marca 2000
1. Przeżywając z wiarą Wielki Jubileusz, obchodzimy dziś Dzień Przebaczenia. Rano przewodniczyłem w Bazylice św. Piotra celebracji wymownego i uroczystego aktu pokutnego. W tę I Niedzielę Wielkiego Postu biskupi i wspólnoty kościelne w różnych częściach świata, występując w imieniu całego chrześcijańskiego ludu, uklęknęli przed Bogiem, aby błagać Go o przebaczenie.
Rok Święty to czas oczyszczenia: Kościół jest święty, ponieważ Chrystus jest jego Głową i Oblubieńcem, Duch jego ożywiającą duszą, Maryja Panna i święci jego najbardziej autentycznymi świadkami. Jednakże synowie Kościoła znają doświadczenie grzechu, który rzuca cień na jego piękno. Dlatego Kościół nieustannie błaga Boga o przebaczenie grzechów popełnionych przez jego członków.
2. Nie chcemy przez to przesądzać o subiektywnej winie braci, którzy nas poprzedzili: prawo do tego ma tylko Bóg, który — inaczej niż my, istoty ludzkie — jest w stanie «przeniknąć serca i umysły» (por. Jr 20, 12). Spełniony dzisiaj akt jest szczerym uznaniem win popełnionych przez synów Kościoła w przeszłości odległej i niedawnej oraz pokornym błaganiem Boga o przebaczenie. Z pewnością rozbudzi on sumienia, pozwalając chrześcijanom wejść w trzecie tysiąclecie w postawie większej otwartości na Boga i Jego zamysł miłości.
Prosimy o przebaczenie i zarazem przebaczamy. To właśnie wyrażamy każdego dnia, odmawiając modlitwę, której nauczył nas Jezus: «Ojcze nasz, (...) odpuść nam nasze winy jako i my odpuszczamy naszym winowajcom» (Mt 6, 12). Niech owocem tego jubileuszowego dnia będzie dla wszystkich wierzących przebaczenie wzajemnie udzielone i przyjęte!
Owocem przebaczenia jest pojednanie. Pragniemy go dla każdej wspólnoty kościelnej, dla wszystkich wierzących w Chrystusa i dla całego świata.
3. Uzyskawszy przebaczenie i gotowi do udzielenia przebaczenia, chrześcijanie wchodzą w trzecie tysiąclecie jako bardziej wiarygodni świadkowie nadziei. Po wiekach przemocy i zniszczeń oraz po ostatnim, szczególnie dramatycznym stuleciu Kościół ofiarowuje ludzkości, przekraczającej próg trzeciego millennium, Ewangelię przebaczenia i pojednania jako fundament autentycznego pokoju.
Być świadkami nadziei! Tak brzmi również temat rekolekcji, które rozpocznę dziś wieczorem wraz z mymi współpracownikami z Kurii Rzymskiej. Już teraz dziękuję wszystkim, którzy zechcą towarzyszyć mi modlitwą, i wzywam Maryję, Matkę Bożego Miłosierdzia, aby nam wszystkim pomogła owocnie przeżyć okres Wielkiego Postu.
Skomentuj artykuł