Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 26 listopada 2000

1. Zanim zakończy się ta jubileuszowa uroczystość, pragnę na nowo przekazać kilku waszym przedstawicielom, a za ich pośrednictwem wam wszystkim, dokumenty Soboru Watykańskiego II. Myślą powracam w tej chwili do tego historycznego i opatrznościowego wydarzenia w życiu Kościoła. W tych właśnie dniach mija 35 lat od przyjęcia przez Sobór kilku dokumentów, m.in. Dekretu o apostolstwie świeckich Apostolicam actuositatem. 7 grudnia została przyjęta wraz z innymi tekstami Konstytucja duszpasterska Gaudium et spes o Kościele w świecie współczesnym, natomiast dzień później zgromadzenie soborowe zatwierdziło ostatecznie całość swoich dokumentów.

Podobnie jak wówczas, tak i dzisiaj pragnę symbolicznie powierzyć rozległe dziedzictwo Soboru zwłaszcza wam, drodzy wierni świeccy, apostołowie trzeciego tysiąclecia, przypominając, że właśnie ludziom świeckim — rządzącym, ludziom twórczej myśli i nauki, artystom, kobietom, ludziom pracy, młodym, ubogim i chorym — Sobór przekazał swoje orędzie końcowe, przeznaczone dla całej ludzkości.

Dzisiaj, na przełomie epok, lekcja Soboru Watykańskiego II wydaje się bardziej niż kiedykolwiek aktualna: dzisiejsza sytuacja wymaga bowiem, aby wasz udział w apostolstwie jako ludzi świeckich był coraz głębszy i szerszy. Uczcie się Soboru, pogłębiajcie wiedzę o nim, przyswajajcie sobie jego ducha i wskazania: znajdziecie w nim światło i moc, aby świadczyć o Ewangelii w każdej dziedzinie ludzkiego życia.

2. Witam serdecznie was wszystkich, pielgrzymi z krajów języka francuskiego, którzy przybyliście na Kongres Katolików Świeckich. W kilka dni przed rocznicą zakończenia Soboru zostajecie wezwani, aby odczytać na nowo jego dokumenty, a przez to umocnić swe powołanie, zaangażować się w apostolat zgodnie ze wskazaniami Ojców soborowych, być w świecie świadkami Dobrej Nowiny i coraz aktywniej uczestniczyć w życiu Kościoła. Świat potrzebuje waszego świadectwa indywidualnego, małżeńskiego, rodzinnego, zawodowego i kościelnego. Wszystkim wam udzielam Apostolskiego Błogosławieństwa!

W czasie Jubileuszu Świeckich pragnąłem raz jeszcze powierzyć dłoniom i sercom ludzi świeckich dokumenty Soboru Watykańskiego II. Sobór, skupiony na Chrystusie i Jego Kościele, ale również otwarty na wyzwania zmieniającego się świata, był wydarzeniem opatrznościowym w procesie przygotowania Ludu Bożego do wejścia w trzecie tysiąclecie chrześcijaństwa. Zachęcam wiernych świeckich, aby zgłębiali nauczanie Soboru, aby umiłowali jego orędzie i żyli nim. Dzięki temu laikat staje się światłem i nadzieją dla Kościoła i dla społeczeństwa. Niech Chrystus, Król Wieków, prowadzi was zawsze i umacnia.

Słowa serdecznego pozdrowienia kieruję do osób mówiących po niemiecku. Drogie Siostry i Bracia! Sobór Watykański II zachęca was, świeckich, abyście byli solą ziemi i światłem świata. Pozostawiam wam jedno życzenie: abyście nieustannie zgłębiali nauczanie Soboru i wprowadzali je w życie. Na tę misję świadków Ewangelii udzielam wam z serca Apostolskiego Błogosławieństwa.

Witam pielgrzymów mówiących po hiszpańsku, uczestniczących w Jubileuszu Apostolstwa Świeckich. Niech ta jubileuszowa pielgrzymka stanie się dla was bodźcem, by dalej iść drogą nadziei i uczestniczyć w budowaniu przyszłości w sposób odpowiadający waszemu szczególnemu chrześcijańskiemu powołaniu. Głęboko zakorzenieni w Chrystusie i wspomagani zawsze aktualnym nauczaniem Soboru Watykańskiego II, dawajcie świadectwo o Ewangelii ludziom naszej epoki.

Uroczystość Chrystusa Króla zbiega się dziś z waszym Jubileuszem i ten pomyślny zbieg okoliczności przypomina wam wszystkim, drodzy pielgrzymi mówiący po portugalsku, że wasze powołanie synów Bożych żyjących w świecie nakazuje wam dążyć nie tylko do osobistej świętości, ale także iść na drogi świata, aby przemieniać je w proste ścieżki, którymi mimo przeszkód będziecie prowadzić dusze ku Bogu. My, chrześcijanie, do tego właśnie zostaliśmy powołani, takie jest nasze apostolskie zadanie i troska, która winna nas pochłaniać: mamy dążyć do tego, aby Królestwo Boże stało się rzeczywistością, aby nie było już miejsca dla nienawiści i okrucieństwa, abyśmy nieśli całemu światu kojący i krzepiący balsam miłości.

Serdecznie pozdrawiam obecnych tu przedstawicieli laikatu z Polski i z innych krajów świata. Reprezentujecie niezliczoną rzeszę wierzących, którzy wypełniając codzienne obowiązki rodzinne, zawodowe czy społeczne, równocześnie aktywnie włączają się w apostolską działalność Kościoła. Świętując dziś Jubileusz Apostolstwa Świeckich, dziękujemy Bogu za ich zaangażowanie w różnorakich dziedzinach życia — przeważnie im tylko dostępnych — dzięki któremu Kościół żyje jako wspólnota świadków wiary, nadziei i miłości. Modlę się, aby Duch Święty wciąż na nowo rozpalał w waszych sercach pragnienie służby Ewangelii, tak byście zgodnie ze swym powołaniem i posłaniem owocnie uczestniczyli w wypełnianiu prorockiej, kapłańskiej i pasterskiej misji Kościoła. Niech wam Bóg błogosławi!

3. Zwróćmy się teraz w modlitwie do Maryi. Niech ona pomoże nam doprowadzić do odnowy sposobu myślenia i działania, radości i nadziei, która była celem Soboru Watykańskiego II.