Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 29 czerwca 2004

1. Kościół obchodzi dziś uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła — rybaka z Galilei, który jako pierwszy wyznał wiarę w Chrystusa, oraz nauczyciela i doktora, który głosił zbawienie narodom (por. Prefacja). Zrządzeniem Bożej Opatrzności obydwaj przybyli do Rzymu i tu ponieśli śmierć męczeńską w odstępie paru lat. Od tamtej pory miasto, które było stolicą wielkiego imperium, zyskało innego rodzaju powód do chluby — gości ono Stolicę Apostolską, która przewodzi powszechnej misji Kościoła, polegającej na szerzeniu w świecie Ewangelii Chrystusa, Odkupiciela człowieka i historii.

2. W tym roku dzisiejszą uroczystość uświetnia obecność Jego Świątobliwości Bartłomieja I, Ekumenicznego Patriarchy Konstantynopola, którego dane mi było przed chwilą z radością przyjąć i przywitać. Powód tej miłej wizyty jest szczególny: przed 40 laty, dokładnie w styczniu 1964 r., papież Paweł VI i patriarcha Atenagoras I spotkali się w Jerozolimie i wymienili braterski uścisk. Ten uścisk stał się symbolem upragnionego pojednania Kościoła katolickiego i Kościołów prawosławnych, jak również proroctwem nadziei na drodze ku pełnej jedności wszystkich chrześcijan.

Zaprosiłem Patriarchę Bartłomieja I do uczestniczenia we Mszy św., której będę przewodniczył dziś po południu, o godz. 18, na placu św. Piotra. Razem wygłosimy homilię i złożymy wspólne wyznanie wiary.

Również w czasie dzisiejszej celebracji z radością nałożę paliusze arcybiskupom metropolitom mianowanym w ubiegłym roku. Jest to tradycyjny znak jedności pomiędzy Stolicą w Rzymie a Kościołami rozsianymi po świecie, dobrze wpisujący się w kontekst uroczystości Świętych Apostołów Piotra i Pawła.

3. Tym dwóm wielkim patronom zawierzam w sposób szczególny umiłowaną diecezję rzymską, jak również obywatelską wspólnotę stolicy. Wzywając ich wstawiennictwa, wraz ze wstawiennictwem Najświętszej Maryi, Salus populi romani, módlmy się, aby każdy człowiek przyjął orędzie miłości, za które Piotr i Paweł ponieśli śmierć męczeńską.