#miłość bliźniego

W miłości nieprzyjaciół nie chodzi o to, że poprawimy statystyki, że sprawy w Polsce pójdą po naszej myśli, nasze postulaty będą wypełnione, ludzie pod wpływem naszych słów i duszpasterskich wysiłków zaczną się nawracać, rządzący nam schlebiać, a media będą pisać o Kościele wyłącznie dobrze – mówił bp Damian Muskus OFM w sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie podczas wielkopostnej pielgrzymki pokutnej księży.

Chcielibyśmy, żeby Kościół był wspólnotą, gdzie jedni są życzliwie nastawieni do drugich. Pragniemy, by był On bardziej jak ‘szpital polowy’, działający z łagodnością i miłosierdziem, ale w praktyce zbyt często staje się wokandą sądową, gdzie są paragrafy, kanony, osądy i wyroki. Trudno nam być wspólnie. Zbyt często jesteśmy jedni przeciw drugim. Nie umiemy rozmawiać o słabościach, czy o grzechu, pomagając podnieść się z upadków, a nie obwiniać i nakładać ciężary na tych, którzy i tak ich nie są w stanie ponieść.

W minioną niedzielę mieliśmy okazję usłyszeć w kościołach słowa o tym, że nie jest dobrze by człowiek był sam. Dzień później czytano w świątyniach Ewangelię o miłosiernym samarytaninie, który jako jedyny ruszył na pomoc rannemu, leżącemu gdzieś na uboczu, którego inni minęli obojętnie.

Dzisiejszy człowiek wpatruje się w zegarek, w monitor telefonu ko¬mórkowego, w witryny sklepowe, podziwia piękno natury i dzieła sztuki. Lubi też podniosły nastrój i piękne ceremonie oraz chętnie spieszy tam, gdzie będzie mógł oderwać się od codziennych proble-mów i monotonii życia. Czasem trafia do kościoła i klęczy przed Najświętszym Sakramentem, szukając ciszy i skupienia. Zdarza się, że zapomina, iż Bóg oczekuje czegoś więcej.

Miłość bliźniego czyni wszystkich szczęśliwszymi. I o to również chodziło Jezusowi. Nie o jakiekolwiek moralne przykazanie, które dla wielu jest brzemieniem i wielu przytłacza, lecz o uszczęśliwiające wzajemne branie i dawanie.

Niektórzy się oburzają na ludzi, którzy są wściekli z powodu wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Widząc to, zadaję sobie pytanie: co ja w życiu zrobiłem żeby ludzi rozmiłować w życiu? Przypominam sobie różne działania, ale na pewno byłbym nieuczciwy, gdybym powiedział, że zrobiłem wszystko co mogłem.

„Miłość musi zmierzać równocześnie i nierozłącznie ku Bogu i ku bliźniemu” – stwierdził Ojciec Święty w rozważaniu poprzedzającym niedzielną modlitwę Anioł Pański.

"Kultura solidarności i bezinteresowności - mówił Papież - jest charakterystyczną cechą wolontariatu, a zarazem w sposób konkretny przyczynia się do budowania społeczeństwa braterskiego, w którego centrum znajduje się osoba."

Zdaniem świętego proboszcza z Ars w relacjach z innymi jedna rzecz jest najtrudniejsza.

Jak wskazał metropolita miłość do Boga wiąże się nierozerwalnie z miłością do drugiego człowieka. "Nie możemy kochać drugiego człowieka, nie kochając Boga. Bo miłość Boga sprawia, że pękają w nas skorupy egoizmu, by drugiemu służyć, pomagać mu i go wspierać, zwłaszcza w jego zdążaniu do wieczności"

To wszystko gorszy. To, że mam jednać świat, w którym jest tyle zła, z Bogiem. To, że mam iść do ludzi, którzy zabijają niewinnych z dobrą nowiną. I to, że nie mogę na człowieka, który jest mordercą, patrzeć inaczej niż z miłością.

Co zrobić, kiedy ktoś nas wyzywa, obraża czy prowokuje? W takich sytuacjach często pojawia się myśl, żeby odpowiedzieć, czasem brutalnie. Co zrobić, gdy nie tak łatwo nadstawić drugi policzek?

W Mazowieckim Szpitalu Bródnowskim w Warszawie odbyła się prezentacja Orędzia papieża Franciszka na Światowy Dzień Chorego. Już po raz 25. obchodzony on będzie w najbliższą sobotę, 11 lutego, we wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Lourdes.

Matka Teresa nie głosiła Ewangelii, ona nią żyła. Tymi słowami wyraził uznanie dla przyszłej świętej kard. Christoph Schönborn.

Kochać - to nie tak łatwo…

Miłość jest jedną z największych iluzji, jakich ludzie doświadczają. Iluzja miłości jest zarazem często najpoważniejszą przeszkodą na drodze do naszej relacji z Bogiem i do głębszego doświadczania Boga.

Nie jesteśmy już zmuszeni służyć swoim egoistycznym interesom, lecz tak jak Jezus, według słów św. Pawła, nie mamy myśleć o sobie, ale w pełnej miłości służbie o swoich słabych bliźnich.

Kto jest moim bliźnim?

Podczas ostatnich wakacji w kraju zostałem zaproszony do sióstr z odpustowym kazaniem. Nie widziałem ich już od wielu lat. Kiedy przyjechałem na miejsce, zastałem małą wspólnotę czterech zakonnic, które prowadzą przedszkole. Myślałem, że było to prywatne katolickie przedszkole. Okazało się, że nie jest to do końca prawdą. Siostry otrzymują na ten cel dotacje z gminy. Starają się także o środki unijne.

Miłość nie zważa na wady tego, którego kocha, lecz usiłuje je sobie wytłumaczyć, jeśli nie może ich nie widzieć, modli się, żeby znikły - pisze bł. Karol de Foucauld

{{ article.description }}